Οι φρεσκοκτισμένες κηρήθρες είναι ίσως το πολυτιμότερο μελισσοκομικό μας κεφάλαιο – μετά από τα μελίσσια μας, φυσικά.
Ιδιαίτερα για τους νέους μελισσοκόμους, η απόκτηση κτισμένων πλαισίων
μπαίνει αναγκαστικά σε πρώτη προτεραιότητα, αφού η έλλειψη τους, τους
δυσκολεύει πολύ στους διάφορους χειρισμούς που καλούνται να κάνουν, για
την ανάπτυξη των παραφυάδων τους και την αύξηση του μελισσοκομείου τους.

Σήμερα λοιπόν, θα ασχοληθούμε με αυτό ακριβώς το θέμα και θα
αποκαλύψουμε κάποια μικρά μυστικά που, αν τα εφαρμόσουμε, θα επιταχύνουν
την δημιουργία του πολύτιμου αυτού «υλικού» και θα μας βοηθήσουν να το
αποκτήσουμε… σε χρόνο ρεκόρ.

Πριν όμως να προχωρήσουμε σε αυτό, θεωρούμε απαραίτητο να κάνουμε μια
γρήγορη αναφορά σε κάποια χαρακτηριστικά αλλά και στις συνθήκες
δημιουργίας, των κελιών μιας κτισμένης κηρήθρας, μα και ολόκληρης της
κηρήθρας.

Να υπενθυμίσουμε, κατ αρχάς, πως σε κάθε κηρήθρα υπάρχουν και από τις
δυο πλευρές 6900 εξάγωνα κελιά. Το εξάγωνο σχήμα είναι εκείνο που, με
ακριβείς μαθηματικούς υπολογισμούς, εκμεταλλεύεται κατά τον ποιο
αποδοτικό τρόπο μια επιφάνεια. Με άλλα λόγια μια συγκεκριμένη επιφάνεια
χωράει περισσότερα εξάγωνα σχήματα από οποιαδήποτε άλλα – όπως τρίγωνα,
τετράγωνα, κυκλικά κλπ, της ίδιας χωρητικότητας. Φαίνεται λοιπόν, πως
αυτό το «γεωμεκτικό» μυστικό το γνωρίζει καλά η μέλισσα και με βάσει
αυτό το μυστικό, έχει επιλέξει να χτίζει τα κελιά της για να εξοικονομεί
χρόνο, χώρο και μέλια!

Από πλευράς χωρητικότητας, τα 6900 κελιά μιας κηρήθρας χωράνε:

6900 άτομα γόνου ή 3000 γραμμάρια μέλι ή 1100 γραμμάρια γύρης και 2000 μέλισσες.

Για να κτίσουν τη  κάθε κηρήθρα, οι μέλισσες παράγουν και
χρησιμοποιούν 100 γραμμάρια κεριού, περίπου. Από την άλλη μεριά, για να
γίνουν τα 100 αυτά γραμμάρια, οι μέλισσες καταναλώνουν γύρω στο ένα κιλό
μέλι ή υποκατάστατο αυτού, όπως είναι το σιρόπι  της τροφοδοσίας.

Ας δούμε τώρα, κάτω από ποιες προϋποθέσεις παράγει η μέλισσα κερί 
και ποιες συνθήκες πρέπει να επικρατούν για την έκκρισή του, και το
κτίσιμο των κελιών.

  • Να υπάρχουν πολλές εργάτριες ηλικίας 12-18 ημερών – σε αυτή την
    ηλικία γίνονται κτίστριες, με βάση τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας
    τους!
  • Να μπορούν να δημιουργήσουν μια θερμοκρασία εργασιακού περιβάλλοντος από 33 έως 36 βαθμούς. Grand Reef https://www.siliconvalleycloudit.com/directions-to-horseshoe-casino-southern-indiana/ Casino – Welcome Bonus.
  • Να έχουν στη διάθεσή τους άφθονα αποθέματα τροφών, αφού όπως
    αναφέρουμε και πιο πάνω, για το κτίσιμο κάθε κηρήθρας, οι μέλισσες
    πρέπει να καταναλώσουν 1 ολόκληρο κιλό τροφής!
  • Τις πραγματικές ανάγκες του μελισσιού σε νέες κηρήθρες, όπως σε
    περίοδο έντονης ωοτοκίας της μάνας, έντονης συλλογής νέκταρος ή έντονης
    συλλογής μελιού – την άνοιξη δηλαδή, που συμβαίνουν όλα αυτά μαζί. Θα
    πρέπει να αναφερθεί πως σε περιόδους «φτωχών αγελάδων», οι μέλισσες
    καλύπτουν τις επιτακτικές ανάγκες του μελισσιού σε κερί – όπως είναι το
    σφράγισμα των κελιών του γόνου – επεξεργαζόμενες  και ανακυκλώνοντας το
    κερί που ήδη υπάρχει, πάνω στα πλαίσια.

Την άνοιξη λοιπόν δημιουργούνται όλες οι κατάλληλες συνθήκες για να
χτίσουν οι μέλισσες μας κηρήθρες και αυτή την εποχή θα πρέπει και εμείς
να εκμεταλλευτούμε για να τις βοηθήσουμε να επισπεύσουνε αυτό τους το
έργο, και να μας δημιουργήσουμε αυτάρκεια αυτού του πολύτιμου υλικού!

Εξ άλλου, η άνοιξη είναι και η εποχή που συνήθως δεν κυνηγάμε κάποια
συγκεκριμένη ανθοφορία, ούτε προσδοκάμε κάποια σοδιά. Αντίθετα, τότε
είναι που αναπτύσσουμε τα μελίσσια μας και τα τροφοδοτούμε εντατικά για
να δυναμώσουν και να είναι έτοιμα τη στιγμή της κυρίας ανθοφορίας-στόχο.

Επιλέγουμε λοιπόν αυτή ακριβώς την εποχή για να «εξαναγκάσουμε» τα
δυνατά μας μελίσσια να κτίσουν πλαίσια που στη συνέχεια θα τοποθετήσουμε
στα ποιο αδύνατα ή στις παραφυάδες που θα έχουμε κόψει, για να τα
βοηθήσουμε.

Αυτό γίνεται με την αφαίρεση κτισμένων πλαισίων, την τοποθέτηση
φύλλων κηρήθρας και την αφαίρεσή τους και πάλι μετά από 4-5 μέρες. Στη
θέση αυτών που  αφαιρούμε συνεχίζουμε να βάζουμε άκτιστα φύλλα και
επαναλαμβάνουμε τον κύκλο από την αρχή. Αν για κάποιο λόγο, ο ρυθμός
αυτός κατασκευής κτισμένων κηρήθρων δεν μας ικανοποιεί, τότε υπάρχει
λύση να πετύχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα και μεγαλύτερη παραγωγή,
με τον εξής τρόπο.

Βρίσκουμε ένα πολύ δυνατό δεκάρι μελίσσι με νέα και δραστήρια μάνα, το απομακρύνουμε και στη θέση του βάζουμε μια άδεια κυψέλη. Some of the popular vegas https://tpashop.com/signs-a-slot-machine-is-about-to-hit/ slots whose demo versions have free rounds are:.

Τινάζουμε όλο το πληθυσμό του μέσα σε αυτή την άδεια κυψέλη, στην
οποία βάζουμε μόνο ένα πλαίσιο με ανοιχτό γόνο και άλλα 5-6 άκτιστα.
Τροφοδοτούμε το μελίσσι αυτό μέρα παρά μέρα με σιρόπι, για όσο διάστημα
κρίνουμε σκόπιμο. Η ποσότητα και ο χρόνος τροφοδοσίας, θα εξαρτηθούν από
πολλά πράγματα όπως τις καιρικές συνθήκες, τη δύναμη του μελισσιού και
κυρίως τις υπάρχουσες ανθοφορίες.

Το μελίσσι αυτό, με την κατάλληλη φροντίδα, θα αποκτήσει γρήγορα τη
ζωντάνια του και σε μερικές βδομάδες θα είναι και πάλι ένα δυνατό
μελίσσι.

Τα εννέα κτισμένα και γεμάτα γόνο και προμήθειες πλαίσια που θα
εξοικονομήσουμε από αυτό το χειρισμό, θα τα μοιράσουμε σε κάποια αδύνατα
μελίσσια που με το τρόπο αυτό θα πάρουν γρήγορα τα πάνω τους.

Όμως, η δημιουργία φρεσκοκτισμένων κηρήθρων δεν γίνεται μόνο για να
βοηθήσουμε τα αδύνατα και νεαρά μας μελίσσια, μα πρέπει να γίνεται και
για την περιοδική αντικατάσταση των παλαιών, μαυρισμένων και γερασμένων
πλαισίων, που έχουν κλείσει τον κύκλο της ζωής τους και πρέπει να τις
αποσύρουμε.

Σύμφωνα με την άποψη πολλών ειδικών, οι κηρήθρες πρέπει να
αντικαθιστώνται κάθε τρία χρόνια. Στην πράξη οι περισσότεροι
μελισσοκόμοι προχωρούν στην αντικατάσταση των κηρήθρων τους κάθε έξι με
επτά χρόνια, χρόνος εξαιρετικά μεγάλος που μπορεί να δημιουργήσει πολλά
προβλήματα, όπως τη μετάδοση ασθενειών, το θόλωμα του μελιού και την μη
κανονική ανάπτυξη των μελισσών που θα γεννηθούν και θα εκκολαφθούν μέσα
σε αυτό.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να φανταστεί τις αιτίες που προκαλούν τους
κινδύνους που αναφέρουμε ποιο πάνω, για αυτό το λόγο, θεωρούμε
απαραίτητο, η αντικατάσταση των παλιών πλαισίων, να γίνεται κάθε πέντε
χρόνια το αργότερο, για να έχουμε ο κεφάλι μας ήσυχο.

Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου “Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας“

Πηγή: [orinimelissa.blogspot.gr]


Με την μέθοδο της Βεντάλιας μπορούμε να αυξήσουμε το μελισσοκομείο μας κόβωντας παραφυάδες, χωρίς να μετακινήσουμε τις κυψέλες μας χιλιόμετρα μακριά.

Επιλέγουμε ένα δυνατό 10άρι μελίσσι ή και 20άρι. Αυτό το μελίσσι θα πρέπει να έχει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά. Δηλαδή να έχει αποδώσει τα μέγιστα στις ανθοφορίες που προηγήθηκαν (συλλογή μελιού, γύρης, πρόπολης), επίσης ο παράγοντας σμηνουργία και επιθετικότητα θα πρέπει να υπολογιστεί, η γέννα της βασίλισσας να είναι ικανοποιητική, να είναι ανθεκτικό στις ασθένειες και να έχει αρκετό πληθυσμό και γόνο. Είναι σημαντικό το γενετικό υλικό που θα πολλαπλασιάσουμε να έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θεωρούμε εμείς ότι πρέπει να διαιωνίσουμε.

Ο Jean-Pierre Prost στο βιβλίο Μελισσοκομία, αναφέρει την παρακάτω διαδικασία:

Ημέρα Χ: Ορφανεύουμε την δυνατή μας κυψέλη αφαιρώντας την βασίλισσα με ένα πλαίσιο γόνου και ένα τροφές σε άλλη κυψέλη (5αράκι) μαζί με τον πληθυσμό, προσθέτοντας 1-2 άδειες κηρήθρες. Την νέα αυτή κυψέλη με την βασίλισσα την μεταφέρουμε 2 μέτρα πίσω απο την αρχική.

Ημέρα Χ+3: Στην ορφανή κυψέλη έχουν σχηματιστεί βασιλικά κελιά τα οποία χαλάμε και συλλέγουμε τον βασιλικό πολτό.

Οι μέλισσες θα εκθρέψουν καινούρια κελιά, πιο πολλά και με περισσότερο πολτό. Τα αυγά που είχε γεννήσει η βασίλισσα έχουν εκκολαφθεί μέσα σε τρεις ημέρες ορφάνιας και οι μέλισσες θα χρησιμοποιήσουν προνύμφες 24 ωρών για τα βασιλικά κελιά.

Ημέρα Χ+12: Διαιρούμε την ορφανή κυψέλη σε 2,3,4 ή 5 παραφυάδες, αναλόγως το πλήθος των μελισσών και όσα καλά βασιλικά κελιά έχουμε στα πλαίσια. Η κάθε παραφυάδα θα έχει τουλάχιστον ένα πλαίσιο γόνο και ένα τροφές με τον πληθυσμό τους.

Τοποθετούμε τις παραφυάδες σε ημικύκλιο γύρω από την παλιά θέση σχηματίζοντας μια βεντάλια ώστε οι είσοδοι να κοιτούν προς την πλευρά που έρχονται οι συλλέκτριες.

Κάθε παραφυάδα θα πρέπει να έχει ζυμάρι από πάνω της διότι δεν θα τις ενοχλήσουμε για αρκετές ημέρες. Αν τροφοδοτήσουμε με σιρόπι χρειάζεται προσοχή λόγω λεηλασίας.

Φροντίζουμε να έχουν μικρή είσοδο και αναλόγως που έχει περισσότερη κίνηση αλλάζουμε τις θέσεις μεταξύ τους για να μοιράσουμε τον αριθμό των συλλεκτριών ώστε να γίνουν όλα ισοδύναμα. Αργότερα αν κάποια παραμένουν αδύνατα μπορούμε να ενισχύσουμε με πλαίσια κλειστού γόνου απο άλλα δυνατά μελίσσια.

Ημέρα Χ+20: Μεγαλώνουμε τα μικρά μελίσσια, δίνοντας χώρο – προσθέτοντας επιπλέον πλαίσια – όπου χρειάζεται – τροφοδοτούμε και περιμένουμε ακόμα δέκα ημέρες χωρίς να ενοχλήσουμε εκτός και αν παρατηρήσουμε κάποια ανησυχητικά σημάδια (αδράνεια, νεκρές μέλισσες, μυρμήγκια..).

Ημέρα Χ+30: Επιθεωρούμε τις παραφυάδες και αν οι βασίλισσες έχουν γονιμοποιηθεί επιτυχώς θα δούμε αυγά και προνύμφες. Συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε την κάθε παραφυάδα δίνοντας τροφή και χώρο.

Εάν έχουμε σκοπό να αυξήσουμε το μελισσοκομείο μας αφήνουμε τις παραφυάδες ως έχουν και μετακινούμε κάθε μέρα από μισό μέτρο ώστε να τις μεταφέρουμε στην τελική τους θέση.

Αν στοχεύουμε σε κάποια ανθοφορία θέλοντας να πάρουμε μέλι από αυτές τις παραφυάδες που κόψαμε και αναλόγως την ανάπτυξή τους, μεταφέρουμε τις κυψέλες αυτές στην ανθοφορία-στόχο και συνενώνουμε.

Βιβλιογραφία: Pierre Jean-Prost, Μελισσοκομία

MelissokomiaNet.gr


Από τις αρχικές κινήσεις του νέου μελισσοκόμου είναι και η αγορά των πρώτων του μελισσιών. Επειδή η ενέργεια αυτή είναι αρκετά σημαντική και οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, κυρίως λόγω της απειρίας, θα αναλύσουμε τις κινήσεις που πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα, ώστε τελικά ο αγοραστής να προμηθευτεί το όσο γίνεται καλύτερο υλικό.

1. Βεβαιωθείτε (μετά από ειδικό αλλεργιολογικό τεστ) ότι δεν είστε αλλεργικός στο τσίμπημα των μελισσών, γιατί εάν είστε, ένα και μόνο τσίμπημα ίσως είναι μοιραίο. Επίσης βρείτε χώρο για τα μελίσσια πριν τα αγοράσετε. Ο χώρος πρέπει να βρίσκεται μακριά από σπίτια και δρόμους. Συγκεκριμένα, 25 μέτρα από δρόμο και 30μ από σπίτι (Αρθρο 7, Ν.6238/1934, ΦΕΚ 265/14-8-1934), αλλά η πράξη λέει καλύτερα πάνω από 200-300μ από άλλο σπίτι. Επίσης να είναι μακριά από πισίνες, σχολεία, σταύλους, πτηνοτροφεία.

2. Προσπαθήστε να κάνετε την αγορά μαζί με κάποιον έμπειρο, γνωστό σας μελισσοκόμο. Η εμπειρία του σίγουρα θα σας είναι απαραίτητη σε κάθε φάση της αγοράς που θα αναλύσουμε παρακάτω. Μην προσπαθήσετε να δείξετε έμπειροι… Καλύτερα να έχετε μαζί σας έναν που ΕΙΝΑΙ.

3. Προτιμείστε την αγορά μελισσιών από μελισσοκόμους για τους οποίους έχετε καλές συστάσεις ή γνωρίζετε μέσω τρίτων, και όχι από άγνωστους μέσα από αγγελίες.

4. Είναι προτιμότερο να είστε παρόντες στην αγορά. Στον επί τόπου έλεγχο θα πρέπει να ελέγχετε τον αριθμός πυροσφράγισης στις κυψέλες (και στα πλαίσια αν υπάρχει) να συμφωνεί με αυτόν στο μελισσοκομικό βιβλιάριο. Επίσης, έχετε τη δυνατότητα να διαλέξετε εσείς τα μελίσσια που θέλετε να αγοράσετε. Ανοίξτε πολλά μελίσσια και όχι μόνο αυτά που προτείνει ο ιδιοκτήτης, έτσι θα καταλάβετε την γενική κατάσταση του μελισσοκομείου.

5. Ελέγξτε την υγιεινή των μελισσίων. Ανοίξτε τα μερικά (αν όχι όλα) τα μελίσσια και με προσοχή παρατηρήστε την κατάσταση των πλαισίων. Ανοίξτε 2-3 πλαίσια με γόνο. Ο σφραγισμένος γόνος πρέπει να είναι συμπαγής και όχι διάσπαρτος, χωρίς βαθουλώματα ή άλλες ανωμαλίες. Οι προνύμφες να έχουν το χαρακτηριστικό μαργαριταρώδες άσπρο χρώμα. Τα πλαίσια να είναι, όσο το δυνατόν, πιο καινούργια και ανοιχτόχρωμα, να μην υπάρχουν πολλές μαυρισμένες κηρήθρες. Οι κηρήθρες να είναι καλοχτισμένες σε όλη την έκτασή τους.

6. Μην βιαστείτε να αγοράσετε μελίσσια! Η καλύτερη εποχή για αγορά παραφυάδων είναι Απρίλιο-Ιούνιο, ώστε να προστεθούν άχτιστες κηρήθρες (αφού ως αρχάριοι δεν θα έχετε περσινές χτισμένες) και να μεγαλώσουν άμεσα, ενώ για αγορά ολόκληρου μελισσιού μπορεί να γίνει μέχρι τον Οκτώβριο.

7. Ελέγξτε την επάρκεια τροφών. Προτιμήστε μελίσσια που έχουν αποθηκευμένο αρκετό μέλι (πχ για 3 και άνω πλαίσια μελιού για μονώροφα μελίσσια, 5-6 και άνω για δυόροφα).

8. Σε πρώτη φάση, αγοράστε τα μελίσσια με τις κυψέλες τους. Είναι ευκολότερο, δεν θα δυσκολευτείτε με κακοτεχνίες και δεν θα ξοδευτείτε αγοράζοντας νέες κυψέλες, χρώματα, κτλ, για κάτι που ακόμα δεν γνωρίζετε πώς να συντηρήσετε και να κατασκευάσετε (συνδετήρες, είσοδοι, κτλ).

9. Η προσπάθειά σας την πρώτη χρονιά της εγκατάστασης των μελισσιών θα πρέπει να είναι η ανάπτυξή τους και η συντήρησή τους το χειμώνα, και όχι οι υψηλές παραγωγές. Πολύ συχνά, ο ενθουσιασμός και η απληστία κατά τον πρώτο τρύγο, έχουν δυσάρεστα αποτελέσματα. Αφήστε πολύ μέλι για ξεχειμώνιασμα ως επένδυση για την επόμενη χρονιά. Αποφύγετε τις πολλές επιθεωρήσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα, που αναστατώνουν και αποδιοργανώνουν το μελίσσι.

10. Στο αυτοκίνητο που θα μεταφέρετε τα μελίσσια να υπάρχουν μελισσοκομική φόρμα, γάντια, καπνιστήρι με καύσιμη ύλη (συνήθως πευκοβελόνες), αναπτήρας, φακός, 1-2 λίτρα νερό, φαρδιά χαρτοταινία, ιμάντες μεταφοράς. Καλό θα ήταν, ειδικά για τις πρώτες μεταφορές, να μην είστε μόνος αλλά να συνοδεύεστε από κάποιον φίλο, κατά προτίμηση εμπειρότερο στη μελισσοκομία.

11. Ελέγξτε καλά τους συνδετήρες των κυψελών να είναι καλά σφιγμένοι. Σε περίπτωση που στην είσοδο ή στο καπάκι της κυψέλης δείτε χαραμάδες, χρησιμοποιείστε χαρτοταινία για να τις κλείσετε. Προσπαθήστε να στερεώσετε καλά τα μελίσσια στο αυτοκίνητο, ώστε να αποφεύγονται τα πολλά τραντάγματα που αναστατώνουν τα μελισσομήνη. Αποφύγετε να μεταφέρετε τα μελίσσια μέσα σε επιβατικά αυτοκίνητα γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Προτιμήστε μικρά φορτηγά με εξωτερική καρότσα, μπαγκαζιέρες-τρέιλερ ή τουλάχιστον μινι βαν με ξεχωριστή καμπίνα οδηγού-συνοδηγού από το χώρο φόρτωσης.