ΓΕΝΙΚΑ

Γιατί όμως η μέλισσα επιλέγει το κανονικό εξάγωνο και όχι το ισόπλευρο τρίγωνο ή το τετράγωνο για την κατασκευή των κελιών της κερήθρας; Ιδού το ερώτημα!1. Αφενός μεν «κλείνει» επακριβώς το επίπεδο χωρίς κενά, αλλά είναι και το μοναδικό σχήμα με την μικρότερη περίμετρο. Δηλαδή η μέλισσα δαπανά λιγότερο κερί για την κατασκευή των κελιών της.2. Επιπλέον αποτελεί την καλύτερη διαμέριση για την αποθήκευση μέγιστου όγκου μελιού. I discovered this site valuable since I know a large number of these brands as https://www.siliconvalleycloudit.com/how-much-to-play-slot-machines/ of now and since they’ve been around for quite a while I’ve come to believe the judgment of the online club they prescribe to their players. Αποδεικνύεται με ανώτερα μαθηματικά ( λογισμό μεταβολών ) ότι αν θέλουμε να διαμερίσουμε ( να χωρίσουμε σε μικρότερα τμήματα ) ένα δοχείο ώστε να περιέχεται όσο το δυνατό μέγιστος όγκος στα κελιά της διαμέρισης αυτό επιτυγχάνετε με την επιλογή κανονικών εξαγώνων. Η μέλισσα  δηλαδή γνωρίζει και ανώτερα μαθηματικά! The question you may ask yourself is, how do https://teyasilk.com/kid-friendly-caesars-casinos-in-las-vegas/ I know I am getting the best deal from my chosen Australia mobile casino? Ποιος έβαλε τις συγκεκριμένες γεωμετρικές πληροφορίες στα απειροελάχιστα εγκεφαλικά κύτταρα αυτού του ζουζουνιού;Και όπως λέει το διαφημιστικό σλόγκαν «Τυχαίο»;

Από όλα τα κανονικά επίπεδα σχήματα, εκείνα που η μέλισσα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για την κατασκευή των κελιών της, είναι τρία. Το ισόπλευρο τρίγωνο, το τετράγωνο και το κανονικό εξάγωνο. Μόνον αυτά τα τρία γεωμετρικά σχήματα «κλείνουν» ακριβώς το επίπεδο χωρίς να αφήνουν κενά μεταξύ τους. Π.χ. τα πεντάγωνα , τα επτάγωνα, οκτάγωνα κλ. Eligibility is restricted for suspected https://kellyrobbins.net/do-casinos-give-you-free-drinks/ abuse No max cash out on deposit offers Welcome bonus excluded for players depositing with Skrill or Neteller. π δεν «κουμπώνουν» επακριβώς μεταξύ των. Αφήνουν ενδιάμεσο κενό χώρο. Bovada https://casillascontracting.us/million-dollar-buy-in-poker-tournament/ Casino offers new players multiple welcome bonus options.  (π.χ. Πενταγωνική και οκταγωνική διάταξη)

Γιατί όμως η μέλισσα επιλέγει το κανονικό εξάγωνο και όχι το ισόπλευρο τρίγωνο ή το τετράγωνο; Ιδού το ερώτημα! Γνωρίζουμε ότι η μέλισσα σε κάθε κελλί εναποθέτει την αυτή ποσότητα μελιού. Ας υποθέσουμε ότι το απαιτούμενο εμβαδόν για κάθε κελί είναι 1 τετραγωνική μονάδα. Αν κατασκεύαζε π.χ. τετραγωνικές κυψελίδες τότε αυτές θα είχαν πλευρά 1 μονάδα μήκους, οπότε 1 Χ 1=1 τετραγωνική μονάδα. Αν θα κατασκεύαζε ισόπλευρες τριγωνικές κυψελίδες, τι μήκος θα έπρεπε να έχει η κάθε πλευρά του ισοπλεύρου τριγώνου ώστε το εμβαδόν του να είναι ισοδύναμο με 1 τετραγωνική μονάδα;Από τον τύπο υπολογισμού του εμβαδού (*) οποιουδήποτε κανονικού πολυγώνου επιλύουμε ως προς a και για εμβαδόν = 1 τετρ. μονάδα, βρίσκουμε ότι το τρίγωνο θα έπρεπε να έχει μήκος πλευράς ίσο με = 1,52 μονάδες μήκους.Αν κατά τον ίδιο τρόπο υπολογίσουμε το μήκος της πλευράς του ισοδύναμου κανονικού εξαγώνου, βρίσκουμε ότι το μήκος της πλευρά του ισούται με 0,62 μονάδες μήκους.

Επομένως :
– στην περίπτωση της τριγωνικής κατασκευής η περίμετρος του τριγώνου ισούται με 3 Χ 1,52 = 4,56 μονάδες μήκους.– στην περίπτωση κατά την οποία η μέλισσα θα κατασκεύαζε ορθογωνικά κελιά το καθένα θα είχε περίμετρο 4 Χ 1 = 4 μονάδες μήκους. The reason behind is more and more clients all over the world are using them. https://teyasilk.com/mohegan-sun-pocono-downs-poker-tournament-schedule/ – στην περίπτωση της εξαγωνικής κατασκευής η περίμετρος του κάθε κελιού ισούται με 0,62 Χ 6 = 3,72 μονάδες μήκους.Συμπέρασμα:Παρατηρούμε ότι η επιλογή του εξαγωνικού σχήματος δεν είναι τυχαία. Αφενός μεν «κλείνει» επακριβώς το επίπεδο χωρίς κενά, αλλά είναι και το μοναδικό σχήμα με την μικρότερη περίμετρο. Δηλαδή η μέλισσα δαπανά λιγότερο κερί για την κατασκευή των κελιών της.Και συνεχίζω με κάτι πιο εντυπωσιακό. Η πλευρά του εξαγώνου (=0,62) σε σχέση με την πλευρά του ισοδυνάμου τετραγώνου (=1) έχουν σχέση χρυσής τομής. Πράγματι ο λόγος 1 / 0,62 = 1,62 όπου 1,62 = φ. Ο νόμος της τέλειας αρμονίας σε όλο του το μεγαλείο. Η πλευρές δηλαδή του των ισοδυνάμων τετραγώνου και εξαγώνου σχηματίζουν το χρυσό ορθογώνιο στο οποίο ο λόγος των πλευρών ισούται με 1,62 ήτοι =φ. Για τον αριθμό φ βεβαίως θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε ολόκληρη πραγματεία αλλά δεν είναι επί του παρόντος. Αρκεί να αναφέρουμε ότι όλες οι αρμονικές σχέσεις στην φύση καθορίζονται από αυτόν το ιεροκρύφιο αριθμό. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που τον είχαν προσδιορίσει μαθηματικώς και τον εφάρμοζαν σε κάθε καλλιτεχνική τους δημιουργία, γλυπτική αρχιτεκτονική, μουσική. (συμβολίζεται με το γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου φ προς τιμή του Φειδία). Και εύλογα διερωτάται κανείς! Ποιος έβαλε τις συγκεκριμένες γεωμετρικές πληροφορίες στα απειροελάχιστα εγκεφαλικά κύτταρα αυτού του ζουζουνιού;Και όπως λέει το διαφημιστικό σλόγκαν «Τυχαίο;», Μόνον που εδώ δεν απαντάμε «Δεν νομίζω» αλλά «Βεβαίως όχι!!!». «Δεν είναι καθόλου τυχαίο!!!»Δείτε το παρακάτω Video (Zack Patterson και Andy Peterson)

Πηγή κειμένου: Μόσχος Αλέξανδρος. Μαθηματικός , Πηγή Video: Youtube TED-Ed

Η Κίνα ήταν ανέκαθεν μία χώρα που πουλούσε μέλι σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Παρά την κακή φήμη όμως που πάντα συνόδευε το Κινέζικο μέλι αρκετοί εισαγωγείς στις ΗΠΑ το επέλεγαν ώστε να το χρησιμοποιήσουν κυρίως ως συστατικό στη βιομηχανία τροφίμων. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής μελιού στον κόσμο. Το 25% του παραγόμενου μελιού της γης καταναλώνεται στις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί είναι ταυτόχρονα ο 3ος μεγαλύτερος παραγωγός του κόσμου και 1η χώρα σε εισαγωγές μελιού παγκοσμίως χωρίς πρακτικά να εξάγουν τίποτα. Είναι δηλαδή μία τεράστια αγορά.

Η παγκόσμια αγορά μελιού μετά την επιβολή δασμών απ’ τις ΗΠΑ

Η τιμή του Κινεζικού μελιού στο μεταίχμιο της χιλιετίας ήταν σχεδόν 50 σεντς το κιλό. Οι Αμερικάνοι μελισσοκόμοι ήταν αδύνατον να ανταγωνιστούν αυτές τις τιμές και έτσι μετά από πιέσεις, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ για να κρατήσει το εγχώριο προϊόν ανταγωνιστικό, αποφασίζει, στα τέλη του 2001, να επιβάλει δασμούς, ύψους 2,80$ ανά κιλό, στις εισαγωγές Κινεζικού μελιού και ένας πόλεμος ξεκινά. Οι Κινέζοι απαντούν άμεσα τελειοποιώντας μια διαδικασία υπερ-φιλτραρίσματος του μελιού, με την οποία, αφαιρούν όλους τους γυρεόκοκκους απ’ το μέλι, καθιστώντας αδύνατο τον καθορισμό της χώρας προέλευσης και στη συνέχεια διακινούν το μέλι μέσω τρίτων χωρών.

Η Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων στις ΗΠΑ παραδέχεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει πάνω από ένα 5% των εισαγωγών λόγω έλλειψης πόρων. Βλέπετε μόλις έχει ξεκινήσει ο πόλεμος στο Αφγανιστάν… Εντούτοις στις ΗΠΑ εντοπίζεται κάποια στιγμή, μέλι χωρίς ίχνος γυρεόκοκκων και οι αρχές ξεκινούν να ερευνούν την υπόθεση. Στις έρευνες συμμετέχει και ο Vaughn Bryant, κορυφαίος μελλισοπαλυνολόγος και διευθυντής του Παλυνολογικού Ερευνητικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου του Τέξας, ο οποίος θεωρείται αυθεντία στα θέματα γύρης. Ο καθηγητής όμως δε μπορεί να βγάλει κανένα συμπέρασμα, πέρα απ’ το ότι έχουμε να κάνουμε με ένα μέλι που κάποιος του αφαίρεσε την γύρη τεχνητά.

Οι Κινέζοι έχουν καταφέρει με αυτήν την τεχνική να αποκρύψουν όχι μόνο την χώρα προέλευσης αλλά και τη βοτανική προέλευση (δηλαδή δεν φαίνεται ούτε το είδος του μελιού). Μην βγάζοντας άκρη με τις εργαστηριακές αναλύσεις, οι Αμερικάνοι αποφασίζουν να ερευνήσουν την διαδρομή που ακολουθεί το μέλι μέχρι να φτάσει σ’ αυτούς. Όμως και εκεί οι Κινέζοι είναι ένα βήμα μπροστά. Έχουν στήσει ένα δίκτυο συνεργαζόμενων χωρών, μέσω των οποίων διακινούν το μέλι αφού προηγουμένως παραποιούν τα Ναυτιλιακά έγγραφα. Οι Αμερικάνοι καταλήγουν πάντα σε αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ εμφανίζονται να εισάγουν μέλι από Ασιατικές χώρες με τις οποίες ουδέποτε είχαν σχέση στο παρελθόν. Ινδία, Μαλαισία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη κ.α. Η σημαντικότερη απ΄αυτές τις χώρες είναι το Βιετνάμ, το οποίο πλέον παρουσιάζεται ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ.

Ο Lin Zhao, διευθύνων σύμβουλος της Dewin GmbH, η οποία εισάγει Κινέζικο μέλι στην Ευρώπη μέσω της Γερμανίας. Όπως τονίζει ο ίδιος, οι σχέσεις Κίνας και Γερμανίας είναι εξαιρετικές.

Στην Ευρώπη, το μέλι που παράγουμε επαρκεί για να καλύψει ένα 55% με 60% των αναγκών μας, οπότε και εδώ υπάρχει μεγάλο περιθώριο στην αγορά για το Κινέζικο μέλι. Στις αρχές όμως του 2002 ανιχνεύονται στην Ευρώπη μέλια με υπολείμματα αντιβιοτικών (χλωραμφενικόλη) αλλά και βαρέων μετάλλων (μόλυβδος) τα οποία επίσης δεν περιέχουν και κανένα ίχνος γύρης. Για να καθησυχαστούν οι καταναλωτές η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύει εντελώς τις εισαγωγές Κινεζικού μελιού.

Η Κινεζική υγειονομική αρχή (AQSIS) αυστηροποιεί τους ελέγχους για την ποιότητα του μελιού που εξάγουν, ιδίως στην ΕΕ, προκειμένου να περιορίσει τις απώλειες, με αποτέλεσμα το 2004 να αρθεί τελικά η απαγόρευση στις εισαγωγές Κινεζικού μελιού από την Ευρώπη και η διακίνηση να ξεκινήσει και πάλι κανονικά.

Στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, μολυσμένο κινεζικό μέλι στέλνεται στον Καναδά και στη συνέχεια μεταφέρεται σε μια αποθήκη στο Χιούστον, απ’ όπου πουλιέται στην εταιρεία κατασκευής μαρμελάδων και γλυκών Smucker’s και στην αλυσίδα αρτοποιείων Sara Lee. Μέχρι η FDA (η Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων των ΗΠΑ) να εντοπίσει ότι διακινείται μέλι με υπολείμματα αντιβιοτικών, στα Smucker’sείχαν ήδη πουληθεί 12.040 συσκευασμένα μέλια αλλά και μισό εκατομμύριο προϊόντα που περιείχαν στα συστατικά τους το συγκεκριμένο μέλι. 

Ο τρόπος που λειτουργούσε η Γερμανική Alfred L. Wolff ώστε να εισάγεται το Κινέζικο μέλι στις ΗΠΑ, μέσω τρίτων χωρών αποφεύγοντας τους δασμούς.

Το 2006, μέλη του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (DHS), εισβάλουν στα γραφεία του υποκαταστήματος της Γερμανικής εταιρείας Alfred L. Wolff στο Σικάγο και διεξάγουν έρευνα. Αυτά που θα ανακαλύψουν θα μείνουν στην ιστορία ως το μεγαλύτερο διατροφικό σκάνδαλο στην ιστορία των ΗΠΑ. Η Susan Berfield έχει γράψει ένα εξαιρετικό χρονικό της υπόθεσης στο Bloomberg. Η Γερμανική εταιρεία, ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές της βιομηχανίας τροφίμων παγκοσμίως, λειτουργούσε ως μεσάζοντας ώστε να φτάνει το Κινέζικο μέλι στις ΗΠΑ, αποφεύγοντας τους δασμούς.

Η Alfred L. Wolff συνεργαζόταν με έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς της Κίνας, την QHD Sanhai Honey, απ’ την οποία αγόραζε μέλι σε πολύ χαμηλό κόστος. Στη συνέχεια έστελνε το μέλι σε διάφορες χώρες, όπως η Ινδία, η Μογγολία και η Ρωσία, όπου φιλτράρονταν για να αφαιρεθεί η γύρη και να εξαφανιστεί κάθε στοιχείο που το συνέδεε με την Κίνα. Έπειτα το αναμείγνυε με άλλο μέλι και το επανασυσκεύαζε με πλαστές ετικέτες οι οποίες ανέφεραν ότι προέρχεται από άλλες χώρες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το επεσήμανε ακόμη και ως Βιολογικό και μάλιστα με πιστοποίηση.

Η Stefanie Giesselbach, ανώτατο στέλεχος της Alfred L. Wolff, συνελήφθη τον Μάρτιο του 2008 στο αεροδρόμιο Ο’ Χερ του Σικάγο καθώς προσπαθούσε να διαφύγει στην Γερμανία.

Παρά της ρητές οδηγίες της Alfred L. Wolff προς τους εργαζομένους της, να μην αφήνουν ηλεκτρονικά ίχνη και να συνομιλούν μόνο μέσω τηλεφώνου και μόνο στα Γερμανικά, οι Αμερικανοί εντοπίζουν στους υπολογιστές της εταιρείας, ηλεκτρονική αλληλογραφία που αποκαλύπτει τη σχέση Σικάγου, Αμβούργου, Χονγκ Κονγκ, Πεκίνου και η οποία “καίει” τους Γερμανούς. Ο ομοσπονδιακός εισαγγελέας που ασχολήθηκε με την υπόθεση σχολίασε: «Σε κάποιους τομείς είχαν ελιχθεί πολύ έξυπνα και σε κάποιους άλλους πολύ χαζά. Δηλαδή τι πίστευαν; Ότι κανείς δεν θα μπορούσε να μεταφράσει τα Γερμανικά;»

Όπως αποδείχτηκε αργότερα στο δικαστήριο, σε μία περίπτωση ένας πελάτης της Alfred L. Wolff απέρριψε μια παρτίδα μελιού, καθώς εντόπισε σ’ αυτήν υπολείμματα χλωραμφενικόλης, ενός αντιβιοτικού απαγορευμένου στις ΗΠΑ. Παρ’ όλα αυτά η Alfred L. Wolff αντί να αποσύρει το μολυσμένο μέλι, το πούλησε σε κάποια άλλη εταιρεία από το Τέξας. Μάλιστα στην εσωτερική αλληλογραφία τα στελέχη της Alfred L. Wolff αναφέρονταν στην εταιρεία αυτή ως “ο σκουπιδοτενεκές” για την προθυμία που έδειξε να αγοράσει το μολυσμένο μέλι που οι άλλοι απέρριψαν.

Η εταιρεία “σκουπιδοτενεκές” ήταν η Honey Holding η οποια ασκούσε επιχειρηματικές δραστηριότητες ως Honey Solutions, πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές μελιού των ΗΠΑ. Φυσικά της ασκήθηκε ποινική δίωξη και κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο 1 εκατομμυρίου δολαρίων, ενώ συμφώνησε να συμμορφωθεί. Το 2008, οι Stefanie Giesselbach και Magnus von Buddenbrock, ανώτατα στελέχη της Alfred L. Wolff, συνελήφθησαν προτού προλάβουν να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ και συνεργάστηκαν στις έρευνες. Άλλα 10 στελέχη της Alfred L. Wolff αλλά και άλλων θυγατρικών εταιρειών του Γερμανικού ομίλου, όλοι τους Γερμανοί υπήκοοι, μεταξύ των οποίων και ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Alexander Wolff, αλλά και 5 Κινέζοι της QHD, κατηγορήθηκαν για εμπλοκή στην υπόθεση και τέθηκαν αντιμέτωποι με ποινές φυλάκισης έως και τα 20 χρόνια, αλλά και χρηματικά πρόστιμα ύψους 250.000 δολαρίων.

Από το 2002 εισήχθη παράνομα στις ΗΠΑ, μέσω της Alfred L. Wolff, μέλι αξίας άνω των 40 εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο προέρχονταν από την Κίνα, αποφεύγοντας δασμούς συνολικού ύψους σχεδόν 80 εκατομμυρίων δολαρίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι Ινδία και Βιετνάμ εμφανίζονται να στέλνουν στις ΗΠΑ περισσότερο μέλι απ’ όσο παράγουν, όταν πριν το 2001 οι εξαγωγές τους ήταν μηδενικές.

Οι διακινητές γίνονται κάθε χρόνο και πιο τολμηροί. Το 2013, πράκτορας της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνειακής Επιβολής (ICE), υποδύεται τον συνεργάτη του Κινέζου Jun Yang,  ιδιοκτήτη της National Commodities Company από το Χιούστον, που εισάγει παράνομα Κινέζικο μέλι, το οποίο δηλώνει ψευδώς ότι προέρχεται από χώρες όπως η Ινδία ή η Μαλαισία, ώστε να αποφύγει τους δασμούς. Ο πράκτορας δείχνει στον Yang τα αποτελέσματα της ανάλυσης μιας παρτίδας μελιού που μόλις έχουν εισάγει από το Βιετνάμ και η οποία βγαίνει θετική στην χλωραμφενικόλη. Ο Yang λέει στον πράκτορα της ICE ότι θα επανεξετάσει το μέλι και λίγες μέρες μετά εμφανίζεται με μία νέα ανάλυση που δείχνει ότι το μέλι είναι καθαρό και ζητά από τον πράκτορα να καταστρέψει την προηγούμενη που βγήκε θετική στο αντιβιοτικό.

Ο Jun Yang συνελήφθη και δήλωσε ένοχος. Μάλιστα στο δικαστήριο αποδείχτηκε ότι η εταιρεία του δεν περιοριζόταν μόνο στα προϊόντα μελιού, αλλά δραστηριοποιούνταν και στα θαλασσινά (γαρίδες), τα οποία επίσης εισήγαγε στις ΗΠΑ παρανόμως και όταν ελέγχθηκαν, ένα μικρό ποσοστό τους βρέθηκε και αυτό θετικό στην χλωραμφενικόλη. Συνολικά, από το 2004, εισήγαγε μέλι αξίας 23 εκατομμυρίων δολαρίων, αποφεύγοντας δασμούς περίπου 38 εκατομμυρίων δολαρίων.

Αντίστοιχα είναι τα πράγματα και στην Αυστραλία. Εκεί, ενώ οι εισαγωγές από την Σιγκαπούρη, μια χώρα χωρίς μελισσοκομική παράδοση, είναι μηδενικές έως το 2001, ξαφνικά την επόμενη χρονιά φτάνουν τους 1500 τόνους. Ταυτόχρονα οι εξαγωγές της Αυστραλίας προς τις ΗΠΑ ενώ κυμαίνονταν στους 100-150 τόνους τον χρόνο, φτάνουν τους 2500 τόνους το 2002, μια χρονιά που η παραγωγή μελιού αποδεκατίστηκε, από τη χειρότερη ξηρασία που γνώρισε η Αυστραλία από το 1788. Το 2009 το περιοδικό Bee Culture ανέφερε ότι o άνθρωπος που αποκάλυψε ότι η Αυστραλία λειτουργεί ουσιαστικά ως ενδιάμεσος για να περάσει το Κινέζικο μέλι στις ΗΠΑ, δέχτηκε απειλές για τη ζωή του, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα ενεπλάκη σε ένα περίεργο τροχαίο, στο οποίο δεν λειτούργησαν τα φρένα του αυτοκινήτου του. Σύμφωνα με την Αυστραλιανή Υπηρεσία Καραντίνας και Επιθεώρησης Υπηρεσιών (AQIS), το κινεζικό μέλι διέρχεται από την Αυστραλία για να επισημανθεί ως Αυστραλιανό.

Από την παρουσίαση στο Alibaba, μεγάλης Κινεζικής εταιρείας παραγωγής σιροπιού ρυζιού.

Στην Αυστραλία όπως και στις ΗΠΑ, μόνο ένα μικρό ποσοστό των εισαγωγών ελέγχεται δειγματοληπτικά. Μάλιστα, σύμφωνα με τον καθηγητή Mark Taylor απ’ το Πανεπιστήμιο Μακουάιρ, στους ελέγχους χρησιμοποιούν το τεστ C4 για την εξεύρεση νοθείας με πρόσθετα σάκχαρα, ένα απαρχαιωμένο τεστ που δεν μπορεί να ανιχνεύσει σιρόπια όπως αυτό του ρυζιού.

Ο τρόπος παραγωγής σακχάρων στα φυτά διαφέρει και εξαρτάται κυρίως από το είδος της φωτοσύνθεσης. Κάποια φυτά χρησιμοποιούν τον μηχανισμό C4 για την φωτοσύνθεση και κάποια τον C3. Οι μέλισσες συλλέγουν ως επί το πλείστον από άνθη φυτών C3. Ο αραβόσιτος και το ζαχαροκάλαμο είναι C4 φυτά. Οπότε ένα τεστ C4 εντοπίζει τα σιρόπια ζάχαρης και καλαμποκιού, όχι όμως νεότερα υποκατάστατα όπως για παράδειγμα το σιρόπι ρυζιού που προέρχεται από φυτό C3.

Ο καθηγητής Mark Taylor (δεξιά) απ’ το Πανεπιστήμιο Μακουάιρ στην Αυστραλία, καθώς ελέγχει μέλι μεγάλης Ελληνικής εταιρείας.

Το Allowrie, ένα μείγμα μελιού ανθέων, της εταιρείας Capilano, που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μελιού της Αυστραλίας, πέρασε επιτυχώς τα Αυστραλιανά τεστ με την μέθοδο C4. Όταν όμως ελέγχθηκε με τη μέθοδο NMR σε ένα εργαστήριο της Γερμανίας, ένα στα δύο δείγματα βρέθηκε νοθευμένο. Ο έλεγχος με τη χρήση πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (ΝΜR), δίνει το «δακτυλικό αποτύπωμα» του μελιού και θεωρείται ότι δεν περιορίζεται μόνο στον εντοπισμό πρόσθετων σακχάρων αλλά μπορεί να εντοπίσει και τη γεωγραφική προέλευση του μελιού. Η εταιρεία υποστήριξε ότι η μέθοδος ελέγχου είναι αναξιόπιστη, καθώς μπορεί να δώσει διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το εργαστήριο, τα οποία οφείλονται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούνται διαφορετικές βάσεις δεδομένων αναφοράς αλλά και ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στις επίσημες Αυστραλιανές αναλυτικές μεθόδους. Έτσι ξεκίνησε μια τεράστια δικαστική διαμάχη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ενώ στις έρευνες συμμετέχει και η Ιντερπόλ.

Από αριστερά ο Albert Tse, ιδρυτής της Wattle Hill, μαζί με τον Ben McKee διευθύνων σύμβουλο της Capilano και τον Mike Lukin διευθύνων σύμβουλο της Roc Partners.

Η Capilano τελικά απέσυρε το συγκεκριμένο μέλι. Το 60% του μεριδίου της λιανικής αγοράς μελιού στην Αυστραλία, ελέγχεται απ’ αυτήν την εταιρεία. O Ben McKee διευθύνων σύμβουλος της Capilano, διαβεβαιώνει πως δεν έχουν καμία σχέση με την Κίνα και ότι το μέλι τους προέρχεται 100% από την Αυστραλία. Την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο όμως, η Capilano βρίσκεται σε διαδικασία εξαγοράςαπό την Wattle Hill, την εταιρεία του Albert Tse, πρώην τραπεζίτη (της επενδυτικής τράπεζας Macquarie) και γαμπρού του πρώην πρωθυπουργού της Αυστραλίας Kevin Rudd. Στην Wattle Hill, που δραστηριοποιείται σε Σίδνεϊ, Χονγκ Κονγκ και Πεκίνο, συμμετέχει και ο Ashok Jacob ο οποίος διαχειρίζεται μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια από την Κίνα αλλά και ο Mike Lukin ο οποίος διαχειρίζεται κεφάλαια της τράπεζας Macquarie. Ο Albert Tse έχει δηλώσει ότι έχει ισχυρές σχέσεις στην Ασιατική αγορά και ο στόχος του είναι να επεκτείνει τις εξαγωγικές σχέσεις της Capilano με την Κίνα…

Η πρακτική της Κίνας

Όπως όλες οι χώρες, έτσι και η Κίνα υποφέρει από τη μείωση των μελισσοσμηνών, ως απόρροια των φυτοφαρμάκων, της ρύπανσης και της αστικοποίησης. Καταφέρνει όμως να εκτοξεύσει την παραγωγή της, από 200.000 τόνους το 1999, στους 550.000 τόνους σήμερα, χωρίς τα μελίσσια της να παρουσιάζουν ανάλογη αύξηση . Πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Είναι γενικότερα πρακτική στην Ασία η συγκομιδή ανώριμου (ασφράγιστου) μελιού. Το μέλι κανονικά πρέπει να σφραγιστεί για να τρυγηθεί, γιατί διαφορετικά παρουσιάζει υψηλό ποσοστό υγρασίας (ουσιαστικά μιλάμε για νέκταρ), το οποίο μετά έχει πολλές πιθανότητες να υποστεί ζύμωση και να ξινίσει.

Φίλτρο της Κινεζικής Multi-Sweet-Group το οποίο αφαιρεί την υγρασία από το μέλι. Η περιγραφή του προϊόντος ήταν σε σπαστά αγγλικά και ήταν δύσκολη η κατανόηση της λειτουργίας του.

Αυτό όμως δεν αποτελεί πρόβλημα για τους Κινέζους καθώς το αποξηραίνουν τεχνητά μετά τη συγκομιδή, στα «εργαστήρια μελιού». Γι αυτό το λόγο στην Κίνα επιτρέπεται υγρασία μελιού έως και 26%. Μάλιστα οι Κινέζοι έχουν χωρίσει το μέλι τους σε τρεις κατηγορίες: ποιότητα ΑΑΑ με υγρασία <20%, ποιότητα Α με <22% και το κανονικό (standard το ονομάζουν) με υγρασία <26%. Από εκεί και πέρα η διαδικασία που ακολουθούν διαφέρει ανάλογα με την αγορά στην οποία απευθύνονται. Δεν ισχύουν παντού τα ίδια πρότυπα για το μέλι.

Ταυτοποίηση γυρεόκοκκων στο μικροσκόπιο.

Οι Κινέζοι μελισσοκόμοι είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για να θεραπεύσουν ασθένειες των μελισσών, κάτι που απαγορεύεται στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου. Ένα από αυτά τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούσαν ήταν η χλωραμφενικόλη, η οποία έχει συσχετιστεί με την εκδήλωση καρκίνου αλλά και με την εμφάνιση απλαστικής αναιμίας, μιας σπάνιας αλλά σοβαρής διαταραχής του αίματος. Η ουσία αυτή αφού βρέθηκε σε υψηλές συγκεντρώσεις στα Κινέζικα μέλια, απαγορεύτηκε και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Φυσικά χρησιμοποιούν και άλλα αντιβιοτικά όπως η φουμαγγιλίνη η οποία είναι νόμιμη στις ΗΠΑ αλλά δεν επιτρέπεται στην Ευρώπη.

Απ’ την άλλη, η κυριότερη αιτία που τα Κινέζικα μέλια παρουσιάζουν υπολείμματα βαρέων μετάλλων, βρίσκεται στα δοχεία που τα αποθηκεύουν (τα βαρέλια). Τα βαρέλια που χρησιμοποιούν  είναι εντελώς ακατάλληλα για τρόφιμα, μιας και τα τοιχώματα τους, αφήνουν στο μέλι υπολείμματα μολύβδου. Σε αρκετές περιπτώσεις ήταν τόσο έντονη η υπολειμματικότητα που επηρέαζε την οσμή και τη γεύση του μελιού σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζονταν να του προσθέτουν διάφορα σιρόπια και γλυκαντικά ώστε να μη γίνεται αντιληπτή οργανοληπτικά.

Οικονομικό φίλτρο της Ινδικής Leela Pharma Machineries, το οποίο έχει τη δυνατότητα να αφαιρέσει τη γύρη απ’ το μέλι. Το κόστος του είναι γύρω στα 1000€.

Στην Κίνα δεν απαγορεύεται η προσθήκη, ή η αφαίρεση ουσιών από το μέλι. Αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να αναπτύξουν τεχνικές όπως αυτή με την οποία αφαιρούν την γύρη. Μέχρι σήμερα η γύρη είναι το μόνο στοιχείο μέσω του οποίου μπορούμε να προσδιορίσουμε τη βοτανική και κατ’ επέκταση και τη γεωγραφική προέλευση του μελιού. Στην Ελλάδα σε αναλύσεις που είχαμε κάνει, είχαμε βρει ότι κατά μέσο όρο κάθε μέλι προέρχεται από 15-20 διαφορετικές πηγές. Δηλαδή τα ελληνικά μέλια περιέχουν συνήθως γυρεόκοκκους από 15-20 διαφορετικά φυτά. Κάποιες φορές κάποιο απ’ αυτά τα φυτά υπερισχύει, άλλες θεωρούμε το μέλι αυτό πολυανθικό.

Η Hangzhou Tianshan είναι ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές φίλτρων υψηλής ακρίβειας στην Κίνα. Ιδρύθηκε το 2001, την ίδια χρονιά που οι ΗΠΑ επέβαλαν δασμούς στις εισαγωγές μελιού…

Στο εργαστήριο λοιπόν μπορεί να βρεθεί αν ένα μέλι περιέχει πχ γυρεόκοκκους καστανιάς. Επίσης αν συγκρίνουμε ένα μέλι καστανιάς από τα Χανιά και ένα μέλι Καστανιάς από τη Χαλκιδική θα βρούμε διαφορές. Πόσο μάλλον με ένα μέλι καστανιάς πχ από τη Γαλλία. Έτσι οι Κινέζοι για να κάνουν το μέλι τους μη ανιχνεύσιμο, πρέπει να αφαιρέσουν όλους τους γυρεόκοκκους από μέσα.

Υπάρχει μια μυθολογία γύρω απ’ την τεχνική που χρησιμοποιούν, ίσως γιατί ελάχιστα έχουν βγει προς τα έξω. Σε γενικές γραμμές η διαδικασία έχει ως εξής: Οι γυρεόκοκκοι έχουν μέγεθος που κυμαίνεται από 10 έως 100μm ανάλογα το φυτό.  Για να αφαιρεθούν όλοι οι γυρεόκοκκοι χρησιμοποιούν κάποια φίλτρα τα οποία είναι γνωστά ως Zero Micron Filtration και με τα οποία καταφέρνουν να περάσουν το μέλι μέσα από οπές των οποίων η διάσταση είναι κάτω από 1μm! Τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα μας έχουν διάσταση 6–8 μm.

Η Κινεζική εταιρεία Hunan Huisheng, ειδικεύεται σε όλων των ειδών τα σιρόπια. Ένα απ’ αυτά είναι σιρόπι ρυζιού με άρωμα μέλι της φωτογραφίας. Η εταιρεία εξάγει σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ινδία, Ταϊλάνδη.

Αυτό το κατάφεραν με την τεχνολογία ρητίνης. Στην Κίνα όπως είπαμε το μέλι συλλέγεται ασφράγιστο και άρα αρκετά ρευστό ενώ επίσης επιτρέπεται η προσθήκη ξένης ουσίας. Θερμαίνοντας λοιπόν το μέλι ώστε να μειωθεί επιπλέον το ιξώδες του (να γίνει ακόμα πιο ρευστό) και προσθέτοντας του υγρασία, καταφέρνουν να το περάσουν απ’ το φίλτρο και να αφαιρέσουν όλους τους γυρεόκοκκους. Στη συνέχεια με τεχνητή αφυδάτωση επαναφέρουν το μέλι στο φυσιολογικό. Ανάλογα με την αγορά στην οποία απευθύνονται προσθέτουν ή όχι και διάφορα σιρόπια, όπως πατζαριού, καλαμποκιού ή ρυζιού, είτε για να αυξήσουν την ποσότητα, είτε απλώς για να καλύψουν ξένες οσμές.

Η Γερμανία ως παγκόσμιος ρυθμιστής της αγοράς μελιού

Η υπόθεση της Alfred L. Wolff δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Η Γερμανία παίζει έναν σκοτεινό ρόλο όχι μόνο στη διακίνηση του Κινέζικου μελιού προς στις ΗΠΑ άνευ δασμών, αλλά και στην Ευρώπη, πιέζοντας την ΕΕ να υιοθετεί κανονισμούς με τους οποίους “διευκολύνεται” το εμπόριο, εις βάρος της ποιότητας. Μετά το 2005 οι κανονισμοί στην Ευρώπη για την διακίνηση μελιού από τρίτες χώρες είναι περίεργα χαλαροί. Για παράδειγμα, όποιος εισαγωγέας φέρνει μέλι από χώρες εκτός ΕΕ δεν απαιτείται να αναφέρει που το βρήκε. Το μέλι αυτό ονομάζεται απλώς: μέλι από χώρες εκτός ΕΕ. Επίσης όχι μόνο επιτρέπεται να το αναμείξει με ευρωπαϊκό μέλι αλλά δεν απαιτείται να αναφέρει καν τις αναλογίες (2001/110/ΕΚ).

Παρά το γεγονός ότι η Γερμανία έχει το μικρότερο ποσοστό επαγγελματιών μελισσοκόμων στην Ευρώπη (μετά τη Μ. Βρετανία), παρουσιάζει μια απ’ τις μεγαλύτερες παραγωγές ανά κυψέλη παγκοσμίως.

Το ίδιο ισχύει και για το μέλι που προέρχεται από Γενετικά Τροποποιημένες Καλλιέργειες όπως για παράδειγμα αυτό που εισάγουμε από το Μεξικό, παρά τις αντιδράσεις των Ευρωπαίων μελισσοκόμων να σημανθεί ως τέτοιο, δηλαδή μέλι που συλλέχθηκε από Γενετικά Τροποποιημένες Καλλιέργειες και άρα περιέχει γυρεόκοκκους από Γενετικά Τροποποιημένα Φυτά. Το επιχείρημα της ΕΕ ήταν πως η γύρη είναι φυσικό χαρακτηριστικό της σύνθεσης του μελιού και όχι συστατικό του μελιού, οπότε για να φέρει τέτοιου είδους σήμανση θα πρέπει το μέλι στο σύνολό του να περιέχει Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς άνω του 0,9%, πράγμα που δεν θα συμβεί ποτέ, οπότε δεν χρειάζεται να επισημανθεί ως τέτοιο. Το Μεξικό είναι στο Top-3 των χωρών απ’ τις οποίες εισάγει η Γερμανία…

Παράλληλα ορίζεται στη Ευρώπη όριο υγρασίας<20% το οποίο είναι περίεργα υψηλό… Πέρα από κάποιες εξαιρέσεις (π.χ. κουμαριά) τα Ευρωπαϊκά μέλια στο σύνολό τους δεν παρουσιάζουν τόσο υψηλή υγρασία. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έδωσαν στην Γερμανία την δυνατότητα να μετατραπεί σε παγκόσμια δύναμη για την βιομηχανία μελιού. Η Γερμανία είναι μία χώρα που παράγει γύρω στους 20.000 τόνους μελιού ετησίως και επ΄ ουδενί δε μπορεί να σταθεί δίπλα σε μεγάλους παραγωγούς όπως η Κίνα 500.000 , η Τουρκία 105.000, ή οι ΗΠΑ 75.000. Επίσης είναι μία χώρα χωρίς σπουδαία μελισσοκομική κουλτούρα. Διαθέτει 680.000 κυψέλες όταν η Ισπανία έχει 2,5εκ, η Ελλάδα 1,5εκ και η Γαλλία 1,3εκ.

Η Γερμανία είναι ο 2ος μεγαλύτερος εισαγωγέας μελιού (μετά τις ΗΠΑ) και ταυτόχρονα σταθερά στους Top-5 εξαγωγείς παγκοσμίως. Είναι δηλαδή ο μεγαλύτερος μεταπωλητής του πλανήτη. Οι Top-4 χώρες απ’ τις οποίες εισάγει είναι η Κίνα, το Μεξικό, η Αργεντινή και η Ουκρανία. Αγοράζοντας φτηνό μέλι από τρίτες χώρες η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να το αναμείξει με Ευρωπαϊκό και να το πουλήσει στη συνέχεια ακριβότερα, χωρίς να παραβιάσει κανέναν κανονισμό.

Όμως οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι δεν πουλούν φτηνά για έναν σωρό από λόγους, ο βασικότερος εκ των οποίων είναι γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει αρκετό μέλι. Για να μειώσει τις τιμές του Ευρωπαϊκού μελιού η Γερμανία χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα ώστε να υποβαθμίσει την αξία του, (ακόμη και με μη νομοθετημένα ποιοτικά κριτήρια) ώστε μετά να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους την τιμή του. Με μια παραγωγή λοιπόν της τάξης των 20.000 τόνων ετησίως, η Γερμανία καταφέρνει να γίνει ρυθμιστής της παγκόσμιας αγοράς μελιού. Φυσικά εξάγει μέλι ακόμα και στην Ελλάδα… Είναι μάλιστα βασικός μας προμηθευτής.

Ενιαία ετικέτα για όλους τους Γερμανούς μελισσοκόμους, ώστε να μπορεί να ξεχωρίζει ο καταναλωτής το ντόπιο απ’ το εισαγόμενο προϊόν.

Βέβαια με όλο αυτό το φτηνό μέλι να ρέει στο εσωτερικό της, η Γερμανία κινδυνεύει να υποβαθμίσει το δικό της προϊόν. Έτσι για να κρατήσει το μέλι της ανταγωνιστικό, βγάζει ΕΝΙΑΙΑ ΕΤΙΚΕΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ μελισσοκόμους. Οι φιλελεύθεροι Γερμανοί λοιπόν αφού έστησαν ένα εμπορικό όργιο, γίνονται κομμουνιστές όταν πρόκειται να προστατέψουν το δικό τους προϊόν. Έπειτα διαφημίζουν το μέλι αυτό ως καλύτερο από το εισαγόμενο γιατί όπως τονίζουν έχει υγρασία <18%. Μάλιστα για τίτλο γράφει: «ΓΝΗΣΙΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΜΕΛΙ». Για έναν περίεργο λόγο τέτοιοι χαρακτηρισμοί απαγορεύονται στην Ελλάδα, γιατί, σύμφωνα με την ερμηνεία του κανονισμού, υπονοούν ότι τα άλλα μέλια δεν είναι γνήσια, θέτοντας έτσι θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού. Φυσικά οι Γερμανοί καταναλωτές γνωρίζουν και ξεχωρίζουν ποιο μέλι εγγυάται επίσημα η Ομοσπονδία τους, οπότε, όπως είναι λογικό, θα προτιμήσουν αυτό.

Οι επιπτώσεις του 20ετούς πολέμου

Στις ΗΠΑ ολοένα και περισσότεροι μελισσοκόμοι εγκαταλείπουν το μέλι και στρέφονται πλέον στην ενοικίαση μελισσιών σε καλλιεργητές για επικονίαση, καθώς αυτό τους αποφέρει περισσότερα. Ενδεικτικά οι αμυγδαλοπαραγωγοί της Καλιφόρνια πληρώνουν από $165 έως και $200 ανά κυψέλη. Το αμερικάνικο μέλι βυθίζεται.

Οι Κινέζοι με όλες αυτές τις αλχημείες έβγαλαν το 2017 απ’ τις εξαγωγές περίπου 270εκ. δολάρια, με μια παραγωγή που αγγίζει τους 550.000 τόνους, έχοντας όμως αμαυρώσει την εικόνα τους. Η Γερμανία, με μια παραγωγή γύρω στους 20.000 τόνους, έβγαλε 145εκ. δολάρια από εξαγωγές πέρσι, ουσιαστικά μεταπουλώντας μέλι από τρίτες χώρες και με το προϊόν της αλώβητο. Δηλαδή με το 1/25 της παραγωγής της Κίνας, η Γερμανία κατάφερε να κερδίσει από εξαγωγές πάνω απ’ το 1/2 σε σχέση με όσα έβγαλε η Κίνα, πουλώντας ουσιαστικά… μέλι Κίνας..

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Γερμανία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που εξάγει περισσότερα απ’ όσα παράγει, χαρακτηριστικό των χωρών που συνεργάζονται με την Κίνα (Βιετνάμ, Ινδία, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη κ.α.). Επίσης ενώ διαθέτει μαζί με τη Μ. Βρετανία, τους λιγότερους επαγγελματίες μελισσοκόμους σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο μέσος όρος κυψελών ανά μελισσοκόμο είναι 8, όταν στην Ισπανία είναι 103 και στην Ελλάδα 75, παρουσιάζει απ’ τις μεγαλύτερες παραγωγές ανά κυψέλη στον κόσμο. Οι Γερμανοί μελισσοκόμοι παράγουν 30kg/κυψέλη, όταν οι έμπειροι επαγγελματίες Ισπανοί παράγουν 13kg, οι Έλληνες 10kg, οι Τσέχοι 14kg και οι Αυστριακοί 16kg…

Τι κάνουμε εμείς; Οι ποσότητες μελιού που εξάγει η Ελλάδα είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Συνήθως κυμαίνονται από 500 έως 1500 τόνους ετησίως. Τι είδους μέλια είναι αυτά που στέλνουμε; Το 2011 το FSN πραγματοποιει τυχαία ελέγχους σε δείγματα που εισέρχονται στις ΗΠΑ από την Ευρώπη. Όλα τα μέλια που προέρχονταν από την Ελλάδα ήταν Κινέζικα…

Έρευνα – Επιμέλεια: Στράτος Σαραντουλάκης / Ορεινό Μέλι
Πρώτη δημοσίευση: Ορεινό Μέλι

πηγές:
Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας
Εθνικό Κέντρο Βιοτεχνολογικής Πληροφόρησης των ΗΠΑ
Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ
PLoS One
EurActiv
Bloomberg
The Sydney Morning Herald
Food Safety News

Ήταν Οκτώβριος του 2010 όταν ένα παράξενο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των «New York Times» έγραφε στον τίτλο του «Επιστήμονες και στρατιώτες λύνουν το μυστήριο των μελισσών».
Η τετράχρονη μελέτη για τον ανεξήγητο θάνατο εκατομμυρίων μελισσών στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ερμήνευε υποτίθεται το ακατανόητο γεγονός, μόνο που αυτό που έκανε στην πραγματικότητα ήταν να δημιουργήσει ακόμα περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα, σύγχυση και οργή τόσο στους κόλπους της επιστήμης όσο και της μελισσουργίας.

Το φαινόμενο πρωτοεντοπίστηκε το 2006, όταν οι άλλοτε ευημερούσες αποικίες των μελισσών άρχισαν ξαφνικά να εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω αδειανές κυψέλες. Τα σώματα των μελισσών δεν εντοπίζονταν μάλιστα ποτέ, κι έτσι οι επιστήμονες βρήκαν αρμόζον όνομα για το μυστήριο: σύνδρομο κατάρρευσης αποικίας (CCD).

Από το 2006-2009, πάνω από το 1/3 των ευρωπαίων και αμερικανών μελισσοκόμων επιβεβαίωναν τη ζοφερή πραγματικότητα: οι κυψέλες τους ερήμωναν και το πράγμα συνοδευόταν μάλιστα και από «έλλειψη νεκρών μελισσών», σύμφωνα με την έκθεση που κατάρτισαν οι Επιθεωρητές Μελισσοκομίας της Αμερικής.

Το φαινόμενο είχε φυσικά και οικονομικές επιπτώσεις, οι οποίες ανήλθαν στο εκτιμώμενο ποσό των 15 δισ. δολαρίων. Η Greenpeace μας λέει σήμερα πως στις ΗΠΑ εξαφανίστηκε από το 2006 το 40% της εμπορικά εκμεταλλεύσιμης μέλισσας, ένα νούμερο που στα ευρωπαϊκά πράγματα σκαρφαλώνει στο 25% (από το 1985 εδώ).

Την ίδια εποχή ξεκίνησαν και οι επιστημονικές υποθέσεις για το πώς θα είναι ο κόσμος μας χωρίς τις μέλισσες, ένα ενδεχόμενο που φαινόταν πια πως δεν είναι ούτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας ούτε δα και τόσο μακρινό.

Ένας κόσμος χωρίς μέλισσες θα είναι «ένας κόσμος χωρίς φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους», είπε χαρακτηριστικά από την πρώτη στιγμή ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των ΗΠΑ, εμφανιζόμενος αρκετά ανήσυχος στη μελέτη του. Το 1/3 σχεδόν των καλλιεργειών της οικουμένης εξαρτάται από την επικονίαση της μέλισσας για τη γονιμοποίησή του και οι μέλισσες εξαφανίζονται μαζικά και σε πρωτόγνωρους μάλιστα ρυθμούς από τη Δύση.

Φυτοφάρμακα, ασθένειες, παράσιτα, κλιματική αλλαγή και ανθρώπινη υπερεκμετάλλευση της μέλισσας είναι μερικές μόνο από τις ακαδημαϊκές ερμηνείες που έχουν προταθεί στη δεκαετία που μεσολάβησε για την τραγική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού της. Μια μείωση που απειλεί ευθέως τη ζωή του ανθρώπου όπως την ξέρουμε.

Μια απειλή τόσο πραγματική και επείγουσα που πολλές κυβερνήσεις νομοθέτησαν άρον-άρον τροπολογίες για τη θεραπεία του ανησυχητικού φαινομένου. Οι ΗΠΑ πέρασαν τον Ιούνιο του 2013 έναν νόμο που χρηματοδοτεί ετησίως με 2 εκατ. δολάρια δράσεις για τη βοήθεια του πληθυσμού της μέλισσας.

Οι μέλισσες δεν χαρακτηρίζονται για την ώρα είδος υπό εξαφάνιση. Αυτό που απειλείται από τις περιπέτειές της είναι η ικανότητα να υποστηρίξει τις ανθρώπινες σοδειές, υπονομεύοντας ανοιχτά ένα καλό ποσοστό των πραγμάτων που αποκαλούμε τροφή.

Η αμερικανική αλυσίδα Whole Foods φαντάστηκε κάποια στιγμή (2013) πώς θα ήταν τα μανάβικά μας σε έναν κόσμο χωρίς τη μέλισσα. Αναγκάστηκε να αφαιρέσει από τους πάγκους της πάνω από τα μισά της είδη (τα 237 από τα 453 «πράσινα» είδη που πουλά!).

Τι δεν θα έχει ο κόσμος χωρίς τη μέλισσα, όπως μας έδειξε γλαφυρά η Whole Foods σε συνεργασία με ενώσεις μελισσουργών και πανεπιστημιακά τμήματα; Μήλα, κρεμμύδια, αβοκάντο, καρότα, μάνγκο, λεμόνια, κεράσια, κολοκύθια, μελιτζάνες, αγγούρια, σέλινα, κουνουπίδια, πράσα, μπρόκολα και τόσα μα τόσα ακόμα είδη.

Άλλοι πάλι, ακαδημαϊκοί και ερευνητές, έχουν φανταστεί ακόμα πιο λεπτομερώς πώς θα είναι η ανθρώπινη καθημερινότητα χωρίς τη μέλισσα. Όχι το ίδιο το έντομο, αλλά την ικανότητά της να γονιμοποιεί την εμπορικά εκμεταλλεύσιμη φύση…

Άμεσες επιπτώσεις

Αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, οι μελισσοκόμοι θα μείνουν κατά πρώτο χωρίς δουλειά. Αλλά και οι γεωργοί δεν θα μπορούν να γονιμοποιήσουν τα χωράφια και τους οπωρώνες τους, μην έχοντας τελικά τίποτα να θερίσουν.Οι ποσότητες δεν θα επαρκούν να θρέψουν τον κόσμο.

Η πλειονότητα των φρούτων και των λαχανικών θα εξαφανιστούν από προσώπου γης. Αλλά και τα αμύγδαλα, που εξαρτώνται όσο τίποτα από την επικονίαση της μέλισσας, θα είναι από τα πρώτα πράγματα που θα χαθούν. Κατά τις εκτιμήσεις, χωρίς τη γονιμοποίηση της μέλισσας ένας αμυγδαλεώνας δεν θα αποδίδει παρά το 1/6 (ή και λιγότερο) των δυνατοτήτων του, δυνατότητες που ευοδώνονται μόνο με την παρουσία της μέλισσας.

Τα αμύγδαλα, με τη σειρά τους, δεν είναι μόνο ένα νόστιμο σνακ, αλλά χρησιμοποιούνται σε πολλά και διάφορα, στα δημητριακά, τα φουρνίσματα κ.λπ., και όλα τους θα επηρεαστούν χωρίς την ύπαρξή τους. Ταυτοχρόνως, τα θρυμματισμένα κελύφη των αμυγδάλων τρέφουν τις αγελάδες του πλανήτη ως ζωοτροφή, δίνοντάς τους τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να αποδώσουν γάλα.

Χωρίς τη μέλισσα δεν θα έχουμε μέλι. Και δεν είναι μόνο ότι ο άνθρωπος θα στερηθεί τη νοστιμιά και τη θρεπτικότητά του, αλλά θα πληγεί και όλη η βιομηχανία των καλλυντικών, καθώς το μέλι χρησιμοποιείται αθρόα ως συστατικό σε ενυδατικές κρέμες, σαπούνια, σαμπουάν κ.ά.

Αλλά και οι ελαιούχοι σπόροι, όπως το βαμβάκι, ο ηλίανθος, η καρύδα, το φοινικέλαιο και πολλά ακόμα που εξαρτώνται ή ευεργετούνται από την επικονίαση της μέλισσας θα εξαφανιστούν, συμπαρασύροντας πάνω από τη μισή παγκόσμια διατροφή σε λίπος και λάδι.

Ας φανταστούμε μόνο πώς θα αλλάξει ο κόσμος αν απειλειθεί ο βαμβακόσπορος. Το βαμβάκι αντιστοιχεί παγκοσμίως στο 35% της νηματουργίας, την ίδια ώρα που παραμένει η κινητήριος οικονομική δύναμη σε αρκετές χώρες. Ακόμα και εκεί που δεν θα περίμενες, όπως στις ΗΠΑ δηλαδή, που συνεχίζει να είναι η πιο επικερδής καλλιέργειά τους. Χωρίς βαμβάκι, ξεχάστε ένα καλό ποσοστό των ρούχων μας, ακόμα και καθημερινών πραγμάτων που έχουμε στο σπίτι μας. Ξεχάστε κορδόνια, πετσέτες, στρώματα και άλλα πολλά.

Χωρίς τις μέλισσες θα χαθούν όμως τα τριφύλλια και τα χόρτα της βοσκής, σμπαραλιάζοντας τα βοσκοτόπια και κάνοντας τα ζώα της κτηνοτροφίας να λιμοκτονήσουν. Τα χόρτα που μετατρέπονται σε σανό βασίζονται άμεσα στην ύπαρξη και τη δράση της μέλισσας, που είναι και η μόνη που εγγυάται αλφάλφα ανώτερης ποιότητας με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για τις αγελάδες.

Το μοσχαρίσιο κρέας θα αξίζει χρυσάφι χωρίς τη μέλισσα (το χοιρινό ωστόσο δεν θα πληγεί), επηρεάζοντας με τη σειρά του όλη τη βιομηχανία των καταψυγμένων, αλλά και το ίδιο το στομάχι μας τελικά. Τα σιτηρά, όπως το σιτάρι, ο αραβόσιτος, το κριθάρι και η σίκαλη, δεν εξαρτώνται και τόσο από τη μέλισσα, θα επιβιώσουν λοιπόν ακόμα και χωρίς το πολύτιμο έντομο. Με ψωμί και χοιρινό θα τρέφεται εν πολλοίς ο κοσμάκης χωρίς τη μέλισσα!

Όσο για τις παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις που θα επιφέρει στη γεωργία η ανικανότητα της μέλισσας να γονιμοποιεί αυτό το 1/3 των καλλιεργειών που εξαρτώνται άμεσα από την ύπαρξή της (κάπου 100 είδη που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ανθρώπινη διατροφή, σύμφωνα με την Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ), υπολογίζονται σε 153 δισ. ευρώ…

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που οι μέλισσες άρχισαν να εξαφανίζονται από τις ευρωπαϊκές χώρες και τις αμερικανικές πολιτείες. Για ανησυχία και όχι για πανικό κάνουν πλέον λόγο οι επιστήμονες, που παρατηρούν μάλιστα αντίστοιχες μειώσεις και στους πληθυσμούς της άγριας μέλισσας.

Όταν χτύπησε το καμπανάκι του συναγερμού, τα περισσότερα έθνη υιοθέτησαν μεθόδους παρατήρησης και αξιολόγησης του κινδύνου, κι έτσι πλέον έχουμε περισσότερα και ασφαλέστερα δεδομένα για την κατάσταση. Οι μέλισσες δοκιμάζονται και παλεύουν ακόμα για την επιβίωσή τους, καθώς ένα καλό 28% του πληθυσμού τους χάνεται κατά μέσο όρο κάθε χρόνο στις ΗΠΑ.

Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι καλύτερα. Εδώ οι εκτιμήσεις (Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ελβετία, Ισπανία, Γερμανία και Ιταλία) κάνουν λόγο για ένα 12%, ένα ποσοστό που μπορεί να αναπληρωθεί χωρίς μεγάλο πονοκέφαλο. Ακόμα πιο αισιόδοξο είναι το γεγονός πως στα 10 αυτά χρόνια έχουμε αποκρυπτογραφήσει κατά πολύ το φαινόμενο της εξαφάνισης της μέλισσας.

Το μόνο κακό; Πως κατανοούμε ολοένα και περισσότερο πως το σύνδρομο εξαφάνισης είναι ένα περίπλοκο πρόβλημα με πάμπολλες αιτίες που άπτονται ακόμα περισσότερων πραγμάτων. Όπως ο τρόπος που ασκείται η σύγχρονη γεωργία, που επιβαρύνει κατά πολύ τη ζωή της μέλισσας, αλλά και τα φυτοφάρμακα. Και η πανταχού παρούσα κλιματική αλλαγή φυσικά, που επηρεάζει τη σχέση που διατηρούν οι μέλισσες με τα φυτά από τα οποία τρέφονται.

Οι μελέτες ενοχοποιούν ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται το σύγχρονο εμπόριο. Παράσιτα, ιοί και θηρευτές της μέλισσας εξαπλώνονται στα μήκη και τα πλάτη του κόσμου ως υποπροϊόν της παγκόσμιας εμπορικής δράσης. Ένας τέτοιος παθογόνος μύκητας ήταν αυτός που εξαφάνιζε μαζικά τις αμερικανικές μέλισσες σε εκείνο το άρθρο «Επιστήμονες και στρατιώτες λύνουν το μυστήριο των μελισσών». Απλώς δεν ήταν ο μόνος.

Μια δεκαετία μετά την έναρξη του συναγερμού, ξέρουμε πλέον και τη φύση του προβλήματος και τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε για να σώσουμε τις μέλισσες. Και τη ζωή μας. Και το μέλλον μας…

Πηγή: newsbeast.gr

Η βασίλισσα μέλισσα είναι η «μάνα» της κυψέλης. Η μόνη μέλισσα που γεννάει, και η γέννα είναι ο βασικός ρόλος της στην κυψέλη. Όλες οι εργάτριες και οι κηφήνες που γεννιούνται στην κυψέλη είναι απόγονοί της, ή αδέρφια της εάν είναι νέα και υπάρχει ακόμη η γενιά της. Γίνεται μεγαλύτερη από τις εργάτριες και τους κηφήνες, και ζει περισσότερο από όλα τα άλλα άτομα της κυψέλης.

Η Γέννηση της Βασίλισσας

Οι νεαρές εργάτριες που ταΐζουν τον γόνο, δίνουν βασιλικό πολτό σε όλες τις προνύμφες για τις 3 πρώτες μέρες μόνο. Όταν κρίνουν πως πρέπει να γεννηθούν βασίλισσες, επιλέγουν τις προνύμφες που θα τραφούν αποκλειστικά με βασιλικό πολτό, σε ειδικά (μεγαλύτερα) βασιλικά κελιά. Αυτή η ειδική δίαιτα, θα προκαλέσει την ανάπτυξη της μορφολογίας και του αναπαραγωγικού συστήματος των βασιλισσών το οποίο παραμένει ατροφικό στις εργάτριες.

Μέσα σε μόλις 16 μέρες, νωρίτερα από τις εργάτριες αλλά και τους κηφήνες, γεννιούνται οι νέες βασίλισσες.

Η Αγονιμοποίητη Βασίλισσα

Όταν μια νέα Βασίλισσα γεννηθεί, αρχίζει να τρέχει πάνω κάτω στην κυψέλη, συχνά βγάζει παλμικούς ήχους που δηλώνουν στις εργάτριες και τις άλλες νέες βασίλισσες την παρουσία και την πολεμική της ετοιμότητα. Μπορείτε να ακούσετε το σάλπισμα της νέας Βασίλισσας στο παρακάτω βίντεο. Ακόμη δεν εκκρίνει αρκετές βασιλικές φερομόνες για να την αντιληφθούν οι εργάτριες σαν εχθρική ξένη παρουσία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη έως ότου γονιμοποιηθεί και η χρησιμότητά της στη κυψέλη πιστοποιηθεί. Συχνά, μόλις γεννηθεί μια νέα Βασίλισσα θα αναζητήσει άλλα βασιλικά κελιά και θα τα καταστρέψει, αλλά θα παλέψει και με άλλες νέες βασίλισσες που ίσως έχουν ήδη βγει.

Σε περίπτωση επικείμενης σμηνουργίας, οι εργάτριες μπορεί να αποτρέψουν τις νέες βασίλισσες από το να μαχηθούν μέχρι θανάτου, ώστε να υπάρχει μια βασίλισσα για κάθε σμήνος που θα φύγει από την κυψέλη.

Σημείωση: Το κεντρί της Βασίλισσας, σε αντίθεση με τις εργάτριες, δεν έχει άγκιστρα, και έτσι δεν αποκολλάται από το σώμα της όταν κεντρίζει. Αυτό επιτρέπει στις Βασίλισσες να κεντρίζουν χωρίς να πεθαίνουν, όπως κάνουν και άλλα υμενόπτερα (σφήκα, μπάμπουρας κ.α.). Σπάνια η Βασίλισσα θα κεντρίσει τον μελισσοκόμο, ακόμη και όταν αυτός θα χρειαστεί να την πιάσει. Φυλάει το κέντρισμα για τις αντίπαλες βασίλισσες.

Η Γαμήλια Πτήση

Δύο – τρείς μέρες μετά την γέννησή της, η Βασίλισσα κάνει αναγνωριστικές πτήσεις εκτός κυψέλης. Περίπου μια βδομάδα μετά την γέννησή της, είναι έτοιμη να ζευγαρώσει. Τότε πετάει στον χώρο συγκέντρωσης των κηφήνων, και εκεί θα ζευγαρώσει με 12-15 από αυτούς, αποθηκεύοντας ως και 7 εκατομμύρια σπερματοζωάρια στην σπερματοθήκη της. Αυτό θα της επιτρέψει να γεννάει επιλεκτικά γονιμοποιημένα αυγά για το υπόλοιπο της βασιλείας της στην κυψέλη. Αν η νέα Βασίλισσα δεν μπορέσει να ζευγαρώσει μέσα σε τρεις βδομάδες το αργότερο, δεν ζευγαρώνει και γεννάει αγονιμοποίητο γόνο, δηλαδή αποκλειστικά κηφήνες, οδηγώντας το μελίσσι να γίνει αρρενοτόκο και να αφανιστεί.

Η Ζωή της Βασίλισσας

Η Βασίλισσα μέλισσα ζει περισσότερο από όλες τις άλλες μέλισσες. Έχει πάντα νεαρές εργάτριες που την περιστοιχίζουν ως «ακόλουθοι», την ταΐζουν σε όλη της την ζωή βασιλικό πολτό, την καθαρίζουν και φροντίζουν για κάθε ανάγκη της. Μόνο οι νεαρές εργάτριες που ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει τις πτήσεις εκτός κυψέλης για συλλογή τροφής μπορούν να παράγουν βασιλικό πολτό. Η Βασίλισσα μπορεί να ζήσει 2-5 χρόνια, αν και η παραγωγή βασιλικών φερομονών καθώς και η γέννα της, αρχίζουν να φθίνουν συνήθως μετά από 2-3 χρόνια.

Υπάρχει ένα χρωματικό σύστημα μαρκαρίσματος του έτους γέννησης των βασιλισσών, που επιτρέπει στον μελισσοκόμο να αναγνωρίζει την ηλικία της κάθε μάνας στις κυψέλες του. Με την χρήση ειδικού μαρκαδόρου μαρκάρεται μια χρωματιστή κουκκίδα πάνω στο σώμα της Βασίλισσας, και κάθε χρώμα αντιστοιχεί σε διαφορετικό έτος. (βλ. σχέδιο Α)
Μαρκάρισμα Βασίλισσας

Η Βασίλισσα μπορεί να επιλέξει αν θα γεννήσει γονιμοποιημένα ή αγονιμοποίητα αυγά, που θα εξελιχθούν αντίστοιχα σε θηλυκά (εργάτριες) ή αρσενικά (κηφήνες) άτομα.

Σημείωση: Πριν την ανθοφορία όταν γίνεται διεγερτική τροφοδοσία στην κυψέλη αλλά και κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας λόγο της έντονης νεκταροέκκρισης, η Βασίλισσα μπορεί να γεννήσει έως και 2.500 αυγά σε μια μέρα, περισσότερο δηλαδή ακόμη και από το σωματικό της βάρος.

Με την έκκριση φερομονών «ελέγχει» βασικές λειτουργίες στην κυψέλη. Δίνει σήμα πως υπάρχει ικανή βασίλισσα άρα σταματάει τις εργάτριες από το να προετοιμάσουν βασιλικά κελιά για νέες βασίλισσες ενώ καταστέλλει την ανάπτυξη των ωοθηκών των εργατριών. Επίσης η βασιλική φερομόνη προκαλεί την προσήλωση των ακόλουθων εργατριών στην Βασίλισσά τους, ενώ έλκει και τους κηφήνες κατά την διάρκεια της «γαμήλιας» πτήσης.

Σημείωση: Σε σπάνιες περιπτώσεις, όπως ο αιφνίδιος θάνατος μια Βασίλισσας και η έλλειψη γόνου κατάλληλου για εκτροφή νέας, ορισμένες εργάτριες θα αναπτύξουν αρκετά τις ωοθήκες τους ώστε να γεννήσουν αυγά. Αυτά τα αυγά όμως, είναι αγονιμοποίητα, άρα θα γεννηθούν αρσενικά άτομα (κηφήνες) και θα γίνει το μελίσσι «αρρενοτόκο» με καταστροφικές συνέπειες.

Άλλη ιδιαίτερα σημαντική επιρροή των φερομονών της Βασίλισσας, είναι πως με την χρήση τους καθησυχάζει και σταθεροποιεί τη συμπεριφορά του σμήνους.

Συνήθως λίγο πριν από εποχές ανθοφορίας η γέννα θα εντατικοποιηθεί για την προετοιμασία επαρκούς πληθυσμού εργατριών για την εκμετάλλευσή της. Αντίθετα τον χειμώνα και όταν δεν υπάρχει αρκετή τροφή για τον γόνο, η γέννα μειώνεται.

Η Βασίλισσα είναι ο βασικός παράγοντας που επηρεάζει την συμπεριφορά του σμήνους. Γι’αυτό και συχνά γίνεται επιλεκτική εκτροφή ή και γονιμοποίηση βασιλισσών (βασιλοτροφία) προσπαθώντας να περάσουν στις μάνες των σμηνών ιδιαίτερα ευνοϊκά γενετικά χαρακτηριστικά.

Η Διαδοχή

Αλλαγή βασίλισσας μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους στην κυψέλη. Άλλες φορές από τον μελισσοκόμο, και άλλοτε από το ίδιο το μελίσσι.

Όταν η Βασίλισσα γεράσει, φθίνει η έκκριση βασιλικών φερομονών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στο μελίσσι, και οι εργάτριες θα προετοιμάσουν βασιλικά κελιά για να γεννηθούν νέες βασίλισσες. Επίσης, αν η βασίλισσα αρρωστήσει ή πληγεί (πχ χάσει ένα άκρο ή φτερό) οι εργάτριες θα την αντικαταστήσουν.

Περιπτώσεις όπου μπορεί να υπάρχουν δύο ή και παραπάνω βασίλισσες στο μελίσσι είναι όταν προετοιμάζεται σμηνουργία. Τότε η αρχαιότερη Βασίλισσα εγκαταλείπει την κυψέλη με το πρώτο σμήνος, ενώ ακολουθούν νέες βασίλισσες με τις επόμενες σμηνουργίες.

Πάνω από δύο γονιμοποιημένες βασίλισσες στην ίδια κυψέλη σπάνια έχουν παρατηρηθεί. Συνήθως πρόκειται για μάνα και κόρη, όταν η μάνα βρίσκεται στο τέλος της ζωής της, ή προ σμηνουργίας. Δύο γονιμοποιημένες αδερφές βασίλισσες να ωοτοκούν ταυτόχρονα είναι απίθανο, αφού οι νέες βασίλισσες αναζητούν να σκοτώσουν τις αδερφές τους μόλις γεννηθούν.

Σε ορισμένες περιπτώσεις που μια βασίλισσα κριθεί ακατάλληλη, οι εργάτριες θα την σκοτώσουν με το ίδιο σύστημα που χρησιμοποιούν για να φονεύσουν εισβολείς όπως οι σφήκες ή όπως ακόμη και οι ξένες βασίλισσες που μπορεί να επιχειρήσουν να εισέλθουν στην κυψέλη. Θα την καλύψουν με τα σώματά τους, ανεβάζοντας την θερμοκρασία της έως ότου αυτή πεθάνει.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η Βασίλισσα είναι η πηγή της ζωής στην κυψέλη. Πέραν αυτού είναι βασικό κομμάτι του συνόλου που ονομάζουμε μελίσσι, αλλά δεν αποφασίζει μόνη της για τα πάντα. Συχνά οι αποφάσεις παίρνονται από το ίδιο το μελίσσι συλλογικά, χωρίς να λαμβάνετε ιδιαίτερα υπόψιν η θέληση της Αυτού Μεγαλειότητας, αλλά αποκλειστικά το συμφέρον του σμήνους

πηγη meliforos.com

Το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο που συμβαίνει δίπλα απο τα μάτια μας, και λίγοι μελισσοκόμοι γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει. Θα έχετε σίγουρα αναρωτηθεί όλοι, για μια φορά στη ζωή σας, πως αυτά τα μελίσσια καταφέρνουν και επιβιώνουν μέσα σε τόσο ακραίες αντίξοες συνθήκες μέσα στο κρύο, παρατημένα. Βρέξει χιονίσει, με τσουχτερούς αέριδες, χιονοθύελλες, και οι μέλισσες εκεί, ζωντανές, όλες μαζί με ενωμένες τις δυνάμεις τους, για να καταφέρουν ένα κοινό σκοπό, την Επιβίωση.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι μέλισσες μπορούν να επιζήσουν, ακόμα και αν οι θερμοκρασίες είναι ακραίες, δηλαδή θερμοκρασίες πολύ κάτω απο το μηδέν. Δηλαδή μπορεί οι κυψέλες να καλυφτούν πλήρως απο το χιόνι, να βυθιστούν τελείως, και μέσα οι μέλισσες να παραμένουν ολοζώντανες. Πως το καταφέρνουν λοιπόν; Θέλετε να σας αποκαλύψουμε το μυστικό τους;

Οι μέλισσες όταν πέσει πολύ η θερμοκρασία, μαζεύονται στο κέντρο της κυψέλης, και κάνουν μια μεγάλη μπάλα, η οποία ονομάζεται μελισσόσφαιρα. Οι μέλισσες με τους μύες στο θώρακα τους μπορούννα δημιουργούν θερμότητα, και εδώ είναι το εντυπωσιακό. Μια μελισσόσφαιρα παράγει θερμότητα απο το πυρήνα, προς τα έξω, και όσες μέλισσες κρυώνουν εξωτερικά, εναλλάσονται με τις άλλες που είναι μέσα έτσι ώστε όλες να παραμένουν ζεστές για να μη πεθάνουν.

Έτσι αν τοποθετήσουμε μια θερμική κάμερα σε μια κυψέλη, βλέπουμε ότι παραμένει ζεστή, ότι θερμοκρασία και αν επικρατεί έξω. Σήμερα έχουνε ένα πολύ εντυπωσιακό βίντεο να σας δείξουμε. Μια επιθεώρηση μελισσιού, με θερμική κάμερα, και θα δούμε πράγματα που δεν έχουμε ξανα δεί ποτέ. Τόσα φανταστικά πράγματα συμβαίνουν γύρω μας και ούτε που τα γνωρίζαμε μεχρι σήμερα…

Η ανακάλυψη της μυστικής γλώσσας των μελισσών ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν επιστήμονα που τις παρακολουθούσε να χορεύουν. Ο Καρλ φομ Φρις, το 1923 αγνοούσε τις πολιτικές εξελίξεις της Γερμανίας και μελετούσε κάτι που θεωρούσε πολύ πιο ενδιαφέρον.

Ο Φρις ερευνούσε πως εντοπίζουν οι μέλισσες τα άνθη που έχουν νέκταρ. Αρχικά θεωρούσε ότι τα εντόπιζαν από την οσμή. Όμως μετά από χρόνια εξονυχιστικών ερευνών, έφτασε σε ένα εντυπωσιακό συμπέρασμα. Οι μέλισσες όταν βρίσκουν το νέκταρ ενημερώνουν για την απόσταση και τη θέση όπου βρίσκεται, χορεύοντας. Στην πραγματικότητα είναι σαν να χορεύουν με σπρωξίματα: η μέλισσα επιστρέφει στην κυψέλη, βουτάει πάνω στο πλήθος των άλλων μελισσών στην είσοδο και τις σπρώχνει διαγράφοντας μερικούς κύκλους. Οι κινήσεις που εκτελεί η μέλισσα προσφέρουν στις άλλες μέλισσες ακριβείς πληροφορίες για το πως να βρουν το νέκταρ. Η εκπληκτική ανακάλυψη του Φρις ότι οι μέλισσες έχουν τη δική τους χορευτική γλώσσα προκάλεσε νέο ενδιαφέρον για την ηθολογία, τη μελέτη των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον. Πενήντα χρόνια αργότερα του απέφερε εξ ημισείας το βραβείο Νόμπελ του 1973 για την Ιατρική. Ακόμη και μετά τη βράβευση του Φρις με το βραβείο Νόμπελ, ορισμένοι επιστήμονες συνέχισαν να αμφισβητούν την υπόθεση του. Το επιχείρημα τους ήταν πως είναι δυνατόν να κοινοποιούν οι μέλισσες τόσα δεδομένα με τον χορό και ότι πρέπει να παίζει ρόλο και η οσμή. Ερευνητές στη Βρετανία όμως τοποθέτησαν μικροσκοπικούς ραδιοπομπούς σε μέλισσες και χρησιμοποίησαν άοσμο «νέκταρ». Έτσι απέδειξαν πραγματικά, ότι οι μέλισσες επικοινωνούν με τον χορό τους. Μία μέλισσα που έχει ανακαλύψει νέκταρ εκτελεί δύο βασικούς χορούς για να κοινοποιήσει την απόσταση και την κατεύθυνση: τον «κυκλικό χορό» και τον «λικνιστό χορό». Οι άλλες μέλισσες προσπαθούν να ακουμπήσουν τη χορεύτρια έτσι ώστε με τα λόγια του Φρις, «η ίδια η χορεύτρια με τις τρελές περιστροφικές κινήσεις της μοιάζει να έχει από πάνω της μία συνεχή ουρά, σαν του κομήτη από μέλισσες». Πειράματα έχουν δείξει ότι οι μέλισσες προσανατολίζονται με τον Ήλιο και ότι τα στοιχεία πτήσης που κοινοποιούν παίρνουν υπόψη την ταχύτητα του ανέμου και την κατεύθυνση του.

Πηγή: Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, του Rick Beyer, εκδόσεις Kλειδάριθμος….