Σημαντικά μελισσοκομικά φυτά που δίνουν γύρη και νέκταρ!

Δείτε φωτογραφίες και περιγραφή από σημαντικά μελισσοκομικά φυτά που τροφοδοτούν τις μέλισσες με νέκταρ και γύρη. Η παρουσίαση γίνεται από γεωπόνο μελισσοκόμο με βαθιά γνώση πάνω στο θέμα. Άρθρο της Χριστίνας Χριστοδούλου.

Οξαλίδα – Oxalis pes caprae: Ζιζάνιο που ανθίζει τον χειμώνα σε υψόμετρο από 0 -1000 m. Τα φύλλα είναι τρίβολα με κίτρινο άνθος. Προσφέρει γύρη και νέκταρ.

Φοίνικες – Phoenix sp.: Ευδοκιμεί σε τροπικά ή 
υποτροπικά κλίματα. Καλλιεργούμενο και 
καλλωπιστικό δέντρο. Ευδοκιμεί κυρίως στις παραθαλάσσιες περιοχές. Είναι 
φυτό δίοικο, έχει θηλυκά και αρσενικά λουλούδια που βρίσκονται σε διαφορετικά φυτά. Για τη μελισσοκομία σημασία έχουν τα αρσενικά δέντρα
για τη γύρη που προσφέρουν σε σημαντικές ποσότητες. Μπορούν όμως να δώσουν και νέκταρ. Ανθίζουν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο σε υψόμετρο 0 -500 m.

Μολόχα – Malva silvestris: Αγριολούλουδο. Ανθίζει αρχές Φεβρουαρίου μέχρι 
τον Οκτώβριο. Προσφέρει νέκταρ στις μέλισσες. Πολύ ανθεκτικό φυτό στις 
καιρικές μεταβολές.

Ξισταριά ή Λαδανιά – Cistus cretica: Αγριολούλουδο με ροζ λουλούδια. Ανθίζει 
από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο. Εποικονιάζεται κυρίως από τις μέλισσες. Είναι 
το σπουδαιότερο γυρεοδοτικό μελισσοκομικό φυτό της Μεσογείου και φύεται σε 
υψόμετρο από 0 -1800 m.

Ανδρουκλιά ή Κουμαριά – Arbutus unedo: Φθινοπωρινό φυτό, ανθίζει από 
Οκτώβριο μέχρι τέλος Δεκεμβρίου. Προσφέρει νέκταρ και γύρη που βοηθούν 
τα μελίσσια για τo ξεχειμώνιασμα. Φυτρώνει σε υψόμετρο από 100 -1300 m.

Λυγαριά – Vitex agnus castus: Φυλλοβόλος θάμνος με μπλε ή μοβ άνθη. 
Φυτρώνει σε περιοχές με υψηλή εδαφική υγρασία. Ανθίζει τον Ιούνιο μέχρι τον 
Αύγουστο σε υψόμετρο από 0 -650 m. Στις μέλισσες προσφέρει γύρη και 
νέκταρ.

Θυμάρι – Thymus capitatus:Πολυετής θάμνος με αειθαλή αρωματικά φύλλα και μοβ άνθη. Φωτόφιλο φυτό. Μπορεί να αναπτυχθεί σε 
ουδέτερα ή αλκαλικά, ξηρά, άγονα εδάφη. Εξαιρετική αντοχή στη ξηρασία. Κατάλληλο για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Προσαρμόζεται σε πετρώδεις πλαγιές, θαμνώνες, 
δάση και κάποτε σε αμμοθίνες. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και διαίρεση. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο σε υψόμετρο από 0-900 m. Στις μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.
Ανήκει στην κατηγορία των κύριων μελισσοκομικών φυτών.

Κόνιζος – Dittrichia viscosα: Φθινοπωρινό αγριολούλουδο με κίτρινα άνθη. 
Ανθίζει Σεπτέμβριο μέχρι Οκτώβριο σε υψόμετρο από 0-1600 m. Στις 
μέλισσες προσφέρει γύρη και συμβάλλει στο ξεχειμώνιασμα του 
μελισσιού. Στις περιπτώσεις που έχουμε βροχόπτωση θα δώσει και 
νέκταρ.

Αμυγδαλιά – Prumus amygdalus: Αρχίζει αρχές της Άνοιξης, από τέλος 
Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου σε υψόμετρο από 0-1500 m.Στις 
μέλισσες προσφέρει γύρη και νέκταρ.

Σπατζιά ή Φασκόμηλο – Salvia fruticola: Αειθαλής θάμνος με γκρίζα 
αρωματικά φύλλα και μοβ άνθη. Αναπτύσσεται σε άγονα, ξηρά, αρωματικά 
ή αλκαλικά εδάφη. Προσαρμόζεται σε εδάφη με καλή αποστράγγιση. Ανθίζει 
από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούλιο σε υψόμετρο από 0-1500 m. Στις μέλισσες 
προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Λασμαρί ή δενδρολίβανο – Rosmarinus officinalis: Αειθαλής θάμνος με
σκούρα πράσινα αρωματικά φύλλα και μπλε άνθη . Αναπτύσσεται σε 
φτωχά, ξηρά εδάφη και ηλιόλουστες προστατευόμενες από τους 
δυνατούς παγετούς θέσεις. Προσαρμόζεται σε εδάφη με καλή 
αποστράγγιση. Κατάλληλο για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Ανθίζει το 
φθινόπωρο από Νοέμβριο μέχρι Μάιο σε υψόμετρο από 0-1000 m. 
Στις μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Μυροφόρα ή Λεβάντα – Lavandula stoechas: Χαμηλός θάμνος με 
αειθαλές φύλλωμα και μπλε άνθη. Φωτόφιλο φυτό. Αναπτύσσεται σε 
άγονα, ξηρά εδάφη. Προσαρμόζεται σε αποστραγγιζόμενα εδάφη. Ανθίζει 
από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο σε υψόμετρο από 0-800 m. Στις 
μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Χαρουπιά – Ceratonia siliqua: Αειθαλές δέντρο με πράσινα
δερματώδη φύλλα και καφέ καρπούς. Έχει μικρές απαιτήσεις σε 
νερό. Αναπτύσσεται σε ξηρά εδάφη. Έχει μεγάλο εύρος 
προσαρμογής σε εδαφικές συνθήκες. Ανθίζει από τον Σεπτέμβριο 
μέχρι το Νοέμβριο σε υψόμετρο από 0-1000 m. Φυτό μεγάλης χρησιμότητας για τη μελισσοκομία αφού προσφέρει στις μέλισσες γύρη και νέκταρ.

Ευκάλυπτοι – Eucalyptus sp.: Δέντρο με λευκά ή ροζ άνθη. Είναι φωτόφιλο. 
Έχει μεγάλη περίοδο άνθησης. Αναπτύσσεται σε διάφορους τύπους εδαφών, 
ακόμα και στα αλκαλικά. Ανθεκτικό στη ξηρασία και τον παγετό. Ανθίζει την 
Άνοιξη και παραμένει ανθισμένο μέχρι το καλοκαίρι σε υψόμετρο από 0-500 
m.Στις μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη. Υπάρχουν είδη ευκαλύπτων 
κατάλληλοι για ξηροθερμική καλλιέργεια.


Μεσπιλιά ή Μουσμουλιά – Mespilus japonica: Καρποφόρο δέντρο με 
λευκά άνθη. Ανθίζει το Νοέμβριο και είναι σημαντικό μελισσοκομικό 
φυτό καθώς βοηθάει τις μέλισσες στο ξεχειμώνιασμα. Ανθίζει σε 
υψόμετρο από 0-1000 m. Στις μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Μελισσόχορτο – Melissa officinalis: 
Θάμνος με λευκά λουλούδια με μυρωδιά 
λεμονιού και τα φύλλα του είναι οδοντωτά. Φωτόφιλο φυτό. 
Αναπτύσσεται σε στεγνά εδάφη. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι τον 
Αύγουστο σε υψόμετρο από 0-1000 m. Στις μέλισσες προσφέρει 
νέκταρ και γύρη.

Μερσινιά – Myrtus communis: Μικρό δέντρο με λευκά άνθη. Είναι 
φωτόφιλο. Προσαρμόζεται σε ποτάμια, πηγές και υγρότοπους. Ανθίζει 
από το Μάιο μέχρι τον Αύγουστο σε υψόμετρο από 0-1500 m. Στις 
μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Εσπεριδοειδή – Citrus sp: Αειθαλή δέντρα. Έχουν μεγάλες απαιτήσεις 
σε ήλιο. Έχουν λευκά αρωματικά άνθη και εδώδιμους καρπούς. 
Αναπτύσσονται σε γόνιμα, ουδέτερα ή αλκαλικά, μέτρια υγρά εδάφη. 
Ανθίζουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο σε υψόμετρο από 0- 500 m. 
Στις μέλισσες προσφέρουν νέκταρ και ιδιαίτερα εννοείται στις 
παραθαλάσσιες περιοχές.

Λεύκαινα – Leucaena leucocephala: Δέντρο με μπεζ άνθη σαν 
σφαίρες με ένα πρασινωπό τόνο προς το εσωτερικό. Ιδανικό για 
παραθαλάσσιες και ορεινές περιοχές. Αντέχει στη ξηρασία. 
Αναγεννιέται μετά από πυρκαγιά. Ανθίζει την Άνοιξη και παραμένει ανθισμένο μέχρι το Φθινόπωρο σε υψόμετρο από 0- 800 m. Στις μέλισσες προσφέρει γύρη.

Παρκινσόνια – Parkinsonia acuelata: Φυλλοβόλο αγκαθωτό δέντρο με 
πράσινα, επιμηκή, σύνθετα φύλλα και κίτρινα άνθη. Αναπτύσσεται σε 
φτωχά και ξηρά εδάφη. Είναι φωτόφιλο και έχει μικρές απαιτήσεις σε 
νερό. Κατάλληλο και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Αναγεννιέται μετά 
από πυρκαγιά. Ανθίζει από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο σε υψόμετρο από 
0-300 m. Στις μέλισσες προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Ποϊνσιάνα – Caesalpinia gilliesii: Αειθαλής ή φυλλοβόλος θάμνος 
με κίτρινα άνθη. Αναπτύσσεται σε διάφορα είδη εδαφών και 
ηλιόλουστες θέσεις. Ανθεκτικό στη ξηρασία. Ανθίζει από το Μάρτιο 
μέχρι το Νοέμβριο σε υψόμετρο από 0- 500 m. Στις μέλισσες 
προσφέρει νέκταρ και γύρη.

Κάππαρι – Capparis spinosa: Φυλλοβόλος θάμνος. Έχει άσπρα άνθη 
με ιώδεις αποχρώσεις. Ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους εδαφών. 
Φύεται σε σχισμές απόκρημνων βράχων. Ιδιαίτερα ανθεκτικό σε 
μεγάλες ξηρασίες. Ανθίζει από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο σε 
υψόμετρο από 0-900 m. Στις μέλισσες δίνει γύρη και νέκταρ. 

Λαψάνα ή Αγριοσινάπι – Sinapis arvensis: αγριολούλουδο με 
κίτρινα άνθη που σχηματίζουν ταξιανθίες. Πολύ ανθεκτικό φυτό 
στην ξηρασία. Ανθίζει από τις αρχές Μαίου μέχρι τις αρχές 
Απριλίου σε υψόμετρο από 0-1200 m. Εξαιρετικά σημαντικό φυτό 
για τις μέλισσες στην άνοιξη. Δίνει γύρη και νέκταρ.
Χριστίνα ΧριστοδούλουΓεωπόνος Μελισσοκομικού Κέντρου

Share this post
Facebook Twitter Google Pinterest

35 replies on “Σημαντικά μελισσοκομικά φυτά που δίνουν γύρη και νέκταρ!”

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *